Рашэнне Ашмянскага суда прызнаць альбомы “Прэс-фота Беларусі 2011” экстрэмісцкімі і ўражвае, і не здзіўляе адначасова. Нешта падобнае ўжо адбывалася раней. У 70-я гады мінулага стагоддзя КДБ душыла непадцэнзурны альманах “Мятропаль” у Маскве.
Годны сюжэт у грамадскім жыцці Гарадзеншчыны завязаўся. Маю на ўвазе сітуацыю вакол альбомаў “Прэс-фота Беларусі 2011”, затрыманых раней на беларускай мяжы і цяпер ацэненых па просьбе КДБ адмысловай экспертнай камісіяй.
У канцы сакавіка 1959 г. у Іўеўскай бібліятэцы (на здымку) адбылася сустрэча чытачоў з беларускімі пісьменнікамі. Імі былі: Міхась Стральцоў – у той час малады празаік і супрацоўнік газеты “Літаратура і мастацтва”, а таксама рэдактар “Бярозкі” Усевалад Краўчанка і Уладзімір Карпаў з “Полымя”.
23 верасня мінулага года адбыліся выбары дэпутатаў у Палату прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь пятага склікання. Прайшло шэсць месяцаў. Што зроблена? Паспрабуем прыгледзецца да працы аднаго канкрэтнага дэпутата.
У мінулым годзе я ўжо распавядаў пра гарадзенскага дысідэнта Аляксандра Раманава, пра тое, як у першай палове 80-х мінулага стагоддзя ім была напісана і выпушчана ў “самвыдаце” вясёлая антысавецкая кніжка “Пралетарыі духа”.
Збіраючы матэрыялы пра землякоў-іўеўчан, удзельнікаў ІІ сусветнай вайны, я гартаў архіўныя дакументы былога Маладзечненскага абласнога ваенкамата. Раптам мне на вочы трапіла папера, у якой гаварылася пра ўраджэнца вёскі Забалаць Іўеўскага раёна Франца Баляслававіча Рубеля.
І вось чаму. Майму бацьку – Уладзіміру Андрэевічу Камягіну – толькі споўнілася 17 гадоў, як увосень 1944 года яго забралі ў Чырвоную Армію.
Сёння ў Гродзенскім дзяржаўным універсітэце прайшло пашыранае паседжанне савета ВНУ. На ім падвялі вынікі году ды прадставілі новага рэктара. Здавалася б, звычайная падзея, але яе ўдзельнікаў ашаламіў прамовай старшыня аблвыканкама Сямён Шапіра.
У астравецкай раённай газеце “Астравецкая праўда” спыніла існаванне рубрыка “Тыдзень postfactum”. Прызнаюся, я з вялікім сумам сустрэў гэту навіну. Завяршыўся, можна сказаць, унікальны праект…
Не ўсе ведаюць, якую функцыю выконваў сённяшні Гарадскі парк імя Жылібера ў 1944 годзе, у час баёў за Гродна. “ТС” палічыў вартым узгадаць пра падзеі таго часу акурат тады, калі наша краіна святкуе Дзень абаронцы Айчыны.
