Каляровыя святы Вяцкага краю

| Без катэгорыі

А вось, што тычыцца людзей і падзей … Выявілася тут адна цікавая з’ява, якая спадабалася да такой ступені, што не магу не падзяліцца.

Гэта –разнастайныя фестывалі, якія ладзяцца не ў абласных або гарадскіх ці нават раённых маштабах, а ў вёсках і паселішчах.

Некаторыя сюжэты пра фестывалі прарываюцца і ў цэнтральны расійскі тэлеэфір, але ў асноўным, усё праходзіць у сціплых маштабах, не пад неспыным наглядам мясцовых адміністрацыі, а нараджаецца (ці адраджаецца) знутры.

 

У верасні, у залежнасці ад таго, якое стаіць надвор’е, у сяле Суны праходзіць фестываль … рыжакоў (рыжыкаў).

Гэты грыб расце тут у такіх колькасцях, што збіраюць яго не кошыкамі, а каляскамі і соляць не слоікамі, а кадушкамі.

Ініцыятар фэсту – мясцовы краязнаўца, гісторык Леанід Іванавіч Зварыгін.

Цікавая такая асоба:  доўга вывучаў гісторыю свайго прозвішча, і дайшоў у пошуках да пачатку 16 стагоддзя.

Нават кнігу напісаў. На фота ён– у кароне. Пасада «цара рыжакоў» пераходная, выбарная, так бы мовіць.

 

На фестываль мясцовыя жыхары цягнуць не толькі саленні і марынады, але і тое, што нарадзіла Нечэрназем’е  – ​​гарбузы, памідоры, гіганцкіх памераў перцы, вырабы, цацкі …

alt=”Image 16338″ >

 

Хараство свята – у яго шчырасці, адсутнасці фальшы.

Мне распавялі, што вянкі сабе плятуць, уборы шыюць самі (або дастаюць з куфраў).

 

 

Адміністрацыя дапамагла пабудаваць «эстраду» і імправізаваную залу.

Гэтым і абмежавалася, у справы фестывальныя не лезе, сцэнараў не піша.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ёсць у Сунах і такія «рыжакі».

 

Дарэчы, рудых і русых людзей тут вельмі шмат. А не сфатаграфаваць такія косы было б не даравальна!

 

А ў вёсцы Істабенск шмат гадоў ладзіцца фэст у гонар агурка.

Свята так і называецца «Істабенскі агурок».

Агурочны фестываль–летні.

Але прадукцыю ў бочачках возяць па суседзях і ахвотна частуюць усіх гасцей.

Купіць, вядома, таксама можна.

 

У мястэчку Кацельніч і ў акрузе расце хвацкая бульба. Асабліва ў фермерскіх гаспадарках.

У гэтым годзе ў фермераў адмысловы галаўны боль – ураджай.

Рынкі збыту слабыя, цэнтралізаваныя пасярэднікі аддаюць перавагу «не заўважаць» мясцовыя гаспадаркі, купляючы велізарныя аптовыя партыі за мяжой.

Мясцовую бульбу гаспадары гатовыя аддаваць і па 5 рублёў за кілаграм (на рынку – 15-20).

 

Ня гледзячы на ​​ўсе складанасці ўраджайнага году ўладальнік бульбяна-свінагадоўчай фермы В. М. Саўкоў (на фота) уласнымі сіламі арганізуе бульбяны фестываль.

Увогуле, няма якіх-небудзь цэнтралізаваных «Дажынак», а ёсць свае маленькія вясёлыя святы, якія, кажуць, перш былі ў кожным сяле. І святы, і кірмашы, і выставы.

І на заканчэнне – рэцэпт «рыжака па-сунскі»:

На 1 кг грыбоў бяруць 40 г солі, маленькую галінку ядлоўца,  яго тут называюць «верас».

Соляць толькі ў драўляных ёмістасцях, пад прыгнёт.

Праз 10 дзён рыжакі гатовыя.

 

 

Фотаздымкі аўтара