Як хакейныя клубы Гарадзеншчыны зарабляюць сабе на жыццё?
Напярэдадні старта чарговага чэмпіянату краіны карэспандэнт “Советской Белоруссии” даследаваў, якім чынам беларускія клубы спрабуюць шукаць дадатковыя сродкі на сваё існаванне.
“Ни для кого не секрет, что шальных денег в нашем спорте больше не предвидится, а задачу постепенного выхода на самоокупаемость никто не отменял” – піша аўтар артыкула Юрый Бакерэнка.
Як жа гэтую задачу вырашаюць каманды з Гарадзеншчыны?
“…Гродненский “Неман” тоже в последнее время всерьез взялся за вопрос привлечения в клуб дополнительных средств. В начале лета вице–чемпион страны начал реализовывать продукцию одного из основных своих спонсоров — Гродненской табачной фабрики.
Клуб закупает сигареты по оптовой цене, а продает по розничной. Разница капает в казну. Идет торговля весьма бойко — только за первый месяц было продано более 3.600 коробов. С точки зрения экономики к проекту не подкопаешься. Но насколько уместно спортивному клубу продавать сигареты?
Директор жлобинского “Металлурга” Иван Колос уверен, что его клуб никогда подобным заниматься не будет: “Мы по этому пути не пойдем. Как–то не очень правильно тому, кто пропагандирует здоровый образ жизни, реализовывать алкогольную и табачную продукцию…”
Меркаванне кіраўніка каманды-чэмпіёна краіны слушнае, але ў кіраўніцтве гарадзенкага клуба, відаць, кіруюцца прымаўкай, што грошы не пахнуць…
Па дадзеных сайта goals.by, хакейны “Нёман” з’яўляецца адной з самых багатых каманд краіны з усіх гульнёвых відаў спорту (займае ў гэтым рэйтынгу 5-е месца).
Бюджэт клуба складае 6,6 міліёна даляраў. Асноўнымі спонсарамі каманды з’яўляюцца Гарадзенская тытунёвая фабрыка, вытворчыя аб’яднанні “Гродна Азот” і “Гродна Хімвалакно”.
Прычыны фінансавага дабрабыту сайт бачыць у падтрымцы з боку старшыні аблвыканкаму Сямёна Шапіры.
Пры гэтым аўтары рэйтынга адзначаюць, што “…у “Немана” один из самых низких показателей в лиге по проценту заработанных средств – около 1 %. Видимо, Семену Шапиро такое положение дел надоело. Дабы его хоть как-то исправить хоккейному клубу в мае 2012 года была выдана лицензия на оптовую торговлю сигаретами Гродненской табачной фабрики. Поговаривают, теперь розницу с помощью административного ресурса принуждают покупать продукцию именно у хоккейного дилера. Ну и правильно, Шапиро ведь не вечен. Правда, еще вопрос, как “Неман” распорядится своей возможностью”.
А як справы з пошукам дадатковых сродкаў у хакейнай “Лідзе”, якая толькі ў мінулым годзе дэбютавала ў чэмпіянаце краіны?
Зноў цытуем аўтара СБ:
Председатель клуба Александр Крыскин решителен: “Недавно в нашей структуре появился коммерческий отдел. Планируем очень плотно заняться дилерской деятельностью. Уже обсуждал такую возможность с руководителями некоторых крупных предприятий города, есть определенные наработки.
Помимо этого, зарабатываем, продавая атрибутику, предоставляя транспортные услуги. Достопримечательностей в нашей стране хватает. Мир, Несвиж, “Линия Сталина” — много куда можно поехать на экскурсию. А в Лиде автобуса такого же класса, как у нас, больше ни у кого нет — поэтому в аренду его берут часто и охотно”.
Дарэчы, новы клубны аўтобус лідскім хакеістам спрэзентаваў год таму старшыня аблвыканкаму Сямён Шапіра (у цэнтры).
У якасці рэцэпта для паляпшэння фінансавай устойлівасці беларускіх хакейных каманд аўтар бачыць змяншэнне “баснословных зарплат хоккеистам” і пераход да рэалізацыі ўласных праектаў.
Праўда пра тое, як гэта зрабіць ва ўмовах адсутнасці вольнага рынку і амаль поўнай залежнасці клубаў ад ласкі з боку ўладаў, рэпарцёр СБ не піша…