Куды пайсці вучыцца, калі табе за 30? ТОП-7 адукацыйных прапановаў для дарослых у Гродне

|

Штогод 1 верасня паўтараецца знаёмая карціна. Школьнікі з букетамі ідуць на лінейку і школьны карабель ведаў (ці як там гэта зараз называюць) рушыць у плаванне. Дарослым застаецца толькі стаяць на беразе і настальгічна махаць хустачкай услед… Насамрэч, не! Восень багатая на навучальныя прапановы і для тых, хто выйшаў за межы школьнага і студэнтскага ўзросту. Калі хочацца змяніць прафесію, узбагаціць веды ці навучыцца рабіць штосці “для сябе”, то зараз – самы час пачынаць.

Рэклама замаскаваная пад кіно: як гарадзенскі фільм “Прататып” рыхтавалі быць рэкламай “Фроста”

|

Экшн-студыя “Амбер Фільм” распавяла marketing.by пра “Прататып” – 8-хвілінны фантастычны фільме пра вучонага, які коштам жыцця ратаваў сваё вынаходніцтва. Гэта не проста кароткаметражны фільм: гэта анлайн-рэклама для кампаніі-вытворцы мінеральнай і пітной вады “Фрост”, а ў прыватнасці – новай пітной лінейкі “Фрост Classic”.

Кожны рэжысёр хоча ведаць, дзе схавалася чайка

Калі ў першым акце мужчына страляе з ружжа ў жанчыну, то ў чацвёртым — жанчына страляе ў адказ. У пэўнай ступені перайначаная чэхаўская цытата можа быць ключом да “дэшыфроўкі” “Чайкі” ў пастаноўцы галоўнага рэжысёра Гродзенскага абласнога тэатра лялек Алега Жугжды. Рэцэнзія ад газеты “Звязда”.

І ўцячы лягчэй, і беспрацоўе не страшнае. Як жыць на памежжы

|

Адзін незнакаміты ашмянец, які надта ганарыўся сваім мястэчкам, любіў гаварыць: “У Ашмянах адна палова насельніцтва – кантрабандысты, а другая – мытнікі”. Потым яго, здаецца, пасадзілі, але не за гэтыя словы. Хаця нешта крамольнае ў іх, канешне, ёсць. Аб кантрабандзе, мытніках ды й увогуле адметнасцях “памежнага” менталітэту і ладу жыцця мы пагаварылі з пісьменнікам і эсэістам Віктарам Сазонавым.

Беларускі Вавілон на хвалях часу: шматканфесійная Гародня вачыма журналістаў

|

У 20-я гады ХХ стагоддзя Гародню часта называлі Вавілонам. І нездарма – амаль тысячагадовыя гісторыя горада, што існаваў на скрыжаванні гандлёвых шляхоў з поўначы на поўдзень і з захаду на ўсход, зрабіла яго ўтульным домам для прадстаўнікоў шматлікіх народаў і канфесій.

Краўцэвіч: Давыд Гарадзенскі выгадны і русафілам, і нацыяналістам, і гэбістам

|

Помнік ваенспецу па барацьбе з крыжакамі збіраюцца ўсталяваць у Горадні. Але як ён выглядаў? Пра ролю Давыда Гарадзенскага ў нашай гісторыі ды знешнасць “адмыслоўца па барацьбе з крыжакамі” belsat.eu пагутарыў з прафесарам Алесем Краўцэвічам.

Падарожжа на “кантынент Украіна”. Як і дзе турысту адпачыць на Валыні

Апошнія некалькі стагоддзяў прывучылі гродзенцаў існаваць у нейкай геаграфічнай гарызанталі. На захадзе – Варшава, на ўсходзе – Мінск і Масква. Вучымся там, ездзім на працу ды закупы, часам адпачываем. Яшчэ далей на захад багатая Еўропа, на ўсход Расія, дзе шмат хто мае сваякоў, што з’ехалі з Беларусі ў савецкія часы.

“Здзівіў бярозавы сок і каровы”. Японскія студэнты распавядаюць пра вучобу ў Гродне

|

Больш за восем тысяч кіламетраў пераадолелі японцы Мая і Казухiта каб патрапіць у Гродна ў школу рускай мовы. Новая краіна, новая культура і зусім іншыя людзі – усё гэта прыемна здзівіла студэнтаў з краіны ўзыходзячага сонца.

Протаіерэй Аляксандр Балоннікаў: Ларыса Геніюш — адна з найвялікшых вызнаўцаў праваслаўнай веры ХХ стагоддзя

Пры старажытнай Каложы ў Гродне адчынілася бібліятэка імя Ларысы Геніюш. Кім ёсць знакамітая паэтка для праваслаўнай царквы, і ці будуць ладзіцца ў бібліятэцы штогадовыя Геніюшаўскія чытанні? Госць перадачы на “Радыё Свабода” — настаяцель храма протаіерэй Аляксандр Балоннікаў.

Сем сантыментаў Сяргея Астраўца. Крытык Марына Весялуха піша пра новую кнігу гарадзенскага пісьменніка

У адным з тэкстаў са сваёй новай кнігі пісьменнік і журналіст Сяргей Астравец сцвярджае, што рэпарцёр не павінен мець сантыментаў, ён не мусіць суперажываць героям сваіх матэрыялаў, быць безуважным да людзей, чые гісторыі распавядае чытачам газет ці слухачам радыё. Але калі ўважліва прыгледзецца да кожнага з апавяданняў і эсэ, што склалі «Саргасава мора», можна заўважыць у іх агульныя рысы-сантыменты самога аўтара. Яны выяўляюцца як у стылі, сюжэтах, так і ў манеры напісання твораў. Я з лёгкасцю магу налічыць іх 7 — вельмі ж прыгожая лічба атрымліваецца, але чытач не абавязаны спыніцца на гэтым ліку і можа дапоўніць спіс уласнымі адкрыццямі.