Молада-нязелена. Лепшых маладых майстроў выбіраюць у Гродзенскай вобласці
У Гродне сабраліся каля 40 маладых людзей – муляры, абліцоўшчыкі, столяры, зваршчыкі, цырульнікі і дызайнеры адзення. Галоўная ўмова для ўдзелу – быць не старэйшым за 1995 года нараджэння.
“Убачылі, што талентаў у нас хапае. Праўда, хацелася б убачыць больш не проста навучэнцаў, але і майстроў, якія ўжо пачалі свой шлях. Зрэшты, арганізаваны падобны конкурс у Гродне ў такім фармаце ўпершыню”, – распавёў дырэктар Гродзенскага абласнога вучэбна-метадычнага цэнтра прафесiянальнай адукацыi Павел Бычак.
У журы запрасілі не настаўнікаў, а вопытных прадстаўнікоў прафесій з дзяржпрадпрыемстваў і прыватных фірмаў. Заданні для юных майстроў падрыхтавалі сур’ёзныя…
“Не ўсякі працаўнік на заводзе зможа аператыўна і якасна зрабіць такую канструкцыю”, – тлумачыць член журы конкурсу зваршчыкаў Руслан Данцоў, паказваючы чарцяжы і пробныя працы канкурсантаў. Зварыць некалькі канструкцый трэба за кароткі час, прычым правільна неабходна падабраць інструменты, расходныя матэрыялы.
“Было б жаданне, вывучыцца нескладана, мне ўсё лёгка даецца. Не шкадую, што абраў такую прафесію, упэўнены, рукамі і галавой можна зарабіць не толькі на хлеб, але і на масла, а то і на ікру на ім. Добрыя спецыялісты будуць запатрабаваныя заўсёды”, – кажа навучэнец гарадзенскага ліцэя будаўнікоў Андрэй Жамойцік.
У конкурсе слясарных работ неабходна за 8 гадзін зрабіць аконную раму. Канкурсантам выдалі нарыхтоўкі і чарцяжы, дазволіўшы выкарыстоўваць свой інструмент: спецыяльныя лінейкі, штангенцыркулі і, разам з “дзедаўскімі” стамескамі, сучасныя дрэваапрацоўчыя станкі.
“Працаваць трэба не толькі рукамі. Важны дакладны разлік, добры інструмент і ўменне прымяняць атрыманыя веды. З апошнім праблем няма, выкладчыкі даносяць ўсё грунтоўна. Ведаеце, у чым плюс рабочай прафесіі? У тым, што заўсёды можна пачаць працу на сябе, спецыялісты, якія ўмеюць працаваць рукамі, заўсёды нарасхват”, – не адрываючыся ад працы, дзеліцца з намі 18-гадовы Павел Фармагей. Ён заканчвае тэхналагічны каледж і прыглядаецца да будучага месцы працы, кажа, што паспяховы выступ на конкурсе зможа павысіць шанцы на рынку працы.
Будучы муляр Артур Аксень гатовы паспрачацца з тым, хто лічыць рабочыя спецыяльнасці непрэстыжнымі. “Я будучы яшчэ вучнем на практыцы будаваў два шматкватэрныя дамы. Ведаеце, як прыемна глядзець на новы жылы раён і разумець, што тут укладзена часцінка тваёй працы”, – кажа ён. Зрэшты, да працы ў яго не толькі рамантычнае стаўленне, але і прагматычны падыход. Маўляў, будаваць будуць заўсёды, значыць, добры муляр будзе пры справе і пры грошах. Галоўнае, кажа, да працы ставіцца адказна.
У журы да муляроў прэтэнзій няма. Па конкурсным заданні хлопцы за дзень павінны ўзвесці цагляную сцяну з дэкаратыўнымі ўстаўкамі. Памеры пазначаныя на чарцяжы, журы строга сочыць за захаваннем усіх параметраў. Зрэшты, тут адзначаюць, што ўсе канкурсанты ўжо сапраўды ўклаліся бы ў нормы па якасці і на рэальнай будоўлі.
А вось на конкурсе цырульнікаў некаторыя члены журы прыглядаюцца да канкурсантак з практычнай цікавасцю. Гаспадыня прыватнага салона прыгажосці Алена Ягурнова з усмешкай кажа, што ўжо ўбачыла патэнцыйных кандыдатаў на працу.
Яшчэ адзін прадстаўнік журы – чэмпіёнка Расіі па цырульніцкім майстэрстве Святлана Шундзік адзначае, што многія з дзяўчын могуць вырасці ў майстроў найвышэйшага класа. “Гэта бачна па тым, як яны валодаюць рукамі, інструментам, як творча падыходзяць да конкурсных заданняў”, – кажа яна.
Удзельніцы конкурсу працуюць над тэмай вясельнай прычоскі. Прычым мадэль трэба падрыхтаваць цалкам, прадумаўшы не толькі тое, як будуць выкладзеныя і пафарбаваны валасы, але і папрацаваць над макіяжам, вопраткай.
“Праца і складаная, і цікавая. Ажыццяўляю сваю дзіцячую мару, раблюся цырульнікам. Потым вазьмуся за рэалізацыю іншай мары – адкрыццё свайго салона прыгажосці”, – распавядае навучэнка слонімскага палітэхнічнага прафесійнага ліцэя Кацярына Дзьячэнка.
“Для мяне ўдзел у конкурсе – магчымасць праверыць свае сілы, даведацца нешта новае, ну і, вядома, заявіць пра сябе перад патэнцыяльнымі работадаўцамі”, – распавядае будучы дызайнер адзення Анжаліка Урбановіч. Журы яна спрабуе здзівіць сваёй вячэрняй сукенкай, прычым па конкурсным заданні дзяўчаты павінны намаляваць эскіз сукенкі, зрабіць обметку на манекене, пашыць яго і дэкараваць.
“Узровень падрыхтоўкі ўражвае. Ёсць у нашай лёгкай прамысловасці будучыня, некаторыя з удзельніц па сваім патэнцыяле могуць аформіцца ў выбітных дызайнераў, прафесійных работнікаў нашай індустрыі. Нават сённяшні конкурс даказвае, што беларусам па сілах вырабляць канкурэнтаздольную, якасную адзежу”, – адзначае прадстаўнік журы, дырэктар прыватнага прадпрыемства Вікторыя Смольская.
Вынікі конкурсу будуць падведзены 26 лютага. Пераможцы адправяцца на рэспубліканскі фінал, які пройдзе ў Мінску ў сярэдзіне мая. Зрэшты, на гэтым конкурсе тых, хто прайграў, не будзе ў прынцыпе, бо ўдзельнікі даказалі, што маладосць і майстэрства, калі падыходзіць да сваёй справы з душой, могуць складаць адзінае цэлае.
Паспяховы выступ на конкурсе адкрывае перад маладымі людзьмі найшырэйшыя перспектывы. Бо лепшыя майстры прадставяць Беларусь на сусветным фінале ў сталіцы ААЭ Абу-Дабі. Хто ведае, можа, у Гродне ў гэтыя дні выступалі залатыя рукі не толькі вобласці або краіны, але і ўсяго свету?
WorldSkills – свайго роду алімпійскія гульні сярод навучэнцаў каледжаў, студэнтаў, маладых кваліфікаваных рабочых і спецыялістаў, якія спаборнічаюць у прафесійным майстэрстве. Праводзіць конкурс міжнародная некамерцыйная арганізацыя WorldSkills International, створаная ў 1946 годзе, якая прасоўвае прафесійную, тэхнічную і арыентаваную на сферу паслуг адукацыю і навучанне. Рэспубліка Беларусь ў 2014 годзе афіцыйна стала 68-м членам арганізацыі, якая сёння аб’ядноўвае ўжо 72 краіны. WorldSkills праводзіцца раз у два гады.
Фота: Леанід Шчаглоў