Хачу мімозу і машыну
«Не царская гэтая справа, вас на восьмае сакавіка забаўляць!» – прыкладна такія ў іх думкі. Таму і дзеянні абмяжоўваюцца букецікам цюльпанаў і фразачкай: «Дару табе сябе».
Міла… Але ж не дзесяць гадоў запар! І я, наіўны рамантык, не веру, што паветраныя дзявоцкія замкі можна так папросту разбамбаваць банальшчынай. Таму і выйшлі дзве карэспандэнткі ТС на вуліцы перадсвяточнага Гродна, каб спачатку пацікавіцца ў дзяўчат і жанчын, чаго яны жадаюць, а потым спытаць у хлопцаў і мужчын, што яны збіраюцца дарыць. Супаставім жаданае з сапраўдным.
Мы на вуліцы Антонава. Тут усе жанчыны апынуліся чамусьці або меркантыльнымі, або абстракцыяністкамі.
Адна жадала валізку грошай (пажыві з маё, гаворыць, паглядзім, чаго сама захочаш).
>
А потым пайшлі дзяўчаты «эпохі Адраджэння»: «жадаю спакою … жадаю здароўя…жадаю кахання… жадаю цяпла.. » Адна паблажлівая дама сказала, хай дораць, што могуць. А бліжэй да Савецкай дзяўчаты захацелі колераў і неспадзянак.
Побач з універсітэтам барышні збянтэжана гаварылі пра нейкую рамантычную вячэру. А адна замовіла слова аб… прапанове (маўляў, ёсць ад каго і ён рэпетыруе, як будзе ўручаць ёй… лотарэйку. М-так, страшная гісторыя! Адна маладая дзяўчынка чакае на восьмае сакавіка «кветкі і ружу». Тым часам мы апускаемся ў натоўп, дзе сотні думак рознага цяжару лунаюць над галовамі.
Яшчэ пару кабетак хацелі пярсцёнкаў, а дзяўчынка Саша (мал 4) вырашыла, што касманаўтыка ў рэспубліцы досыць развітая, каб падарыць во-о-оось тую зорку, якая цэлую ноч ззяе ў небе. Сустрэлі Аліну, якая вельмі хоча на восьмае сакавіка вялікага плюшавага мядзведзя. Спыталі, ці ведае пра гэта Ён, і што збіраецца дарыць. Яна з журботай сказала, што тэлефон. Усё жыццё чалавек жадае мядзведзя! Няўжо мара памрэ з наступам 8-га сакавіка? Яшчэ дзяўчаты хочуць атрымаць хто шыкоўныя букеты, хто проста кветачкі… Адна прадпрыемлівая барышня сказала, што хоча мімозу, а потым дадала, што яшчэ і машыну.
Што ж, а зараз спытаем у мужыкоў аб тым, якім яны ўяўляюць падарунак для сваёй ненагляднай. Спачатку паблізу нас прайшоў ваенны ў форме ДПС, і грозна сказаў: «Вы што, не бачыце, я служу! Якое восьмае сакавіка, не будзе мяне нідзе! » Вось трагедыя-та, падумалі мы, і, неўзабаве апынуліся ў самім цэнтры горада, і, адпаведна, падзей.
Паміж іншым, тут праходзіла выстава, прысвечаная вясноваму святу! Дык вось, сустрэўся нам хлопец, які сапраўды нас уразіў, таму што памкнуўся дарыць кнігу з вершамі аб каханні. Аж на слязу прабіла!
Яшчэ адзін вырашыў, што яго каханай павінна спадабацца паездка ў вёску. На пытанне, з якой мэтай, той адказаць не здолеў.
Сустрэлі развясёлую групу хлопцаў, якія пагражаліся падарыць дзяўчатам баян!(мал 7) А зараз цалкам заканамерна спытаць: «А астатнія!?». Іншыя спадары мужчыны рабілі разумны твар і гаварылі, што падораць кветкі! Зрэшты, шмат жанчын і дзяўчат іх насамрэч чакаюць. Частка мужчын пагражалася купіць «ювялірку». І гэта правільна! Дзяўчыны заўсёды радыя ювелірным вырабам, таму такі падарунак беспамылковы. Некаторыя мужчыны дагэтуль не падазраюць, што хутка нядзеля, і збіраюцца цяміць «якія падарункі будзем дарыць» – у пятніцу (дарэчы, адказ большасці).
Па падрахунках аперацыі пад таямнічай назвай «Мімоза» зроблена некалькі высноў:
– У большасці хлопцаў фантазія развіта слаба або зусім атрафіраваная; у дзяўчат, насупраць, яе бывае часам нават больш, чым мазгоў.
– Мужчыны могуць лёгка выкруціцца, купіўшы хутка за вашай спіной букецік мімозы.
– Да моманту наступлення 8-га сакавіка, жанчыны ўжо нічога не жадаюць, акрамя ўвагі! І напрыканцы студэнты, падкаваныя жыццёвым вопытам, растлумачылі нам, чаму яны дораць аднакурсніцам па адным цюльпанчыку. Растлумачылі проста і сурова: «Не заслужылі». Так што ўперад, барышні, «служыць», можа і даб’емся іх кахання і даверу. Усіх з надыходзячым жаночым днём! Не забудзьце пра бабуль і мамуль, кахайце адзін аднаго!
Лізавета Гарохава
Фота Паліны Трыпуць
Фота на застаўцы Ланы Руднік