Паходны абразок паўстанца 1863 года захоўваецца ў школьным музеі
Настаўнік гісторыі гэтай школы Васіль Ракуць расказаў, што такія маленькія абразкі ксяндзамі выдаваліся паўстанцам пасля малебна ў касцёлах і перад тым, як яны ішлі ў бой.
“Абразкі гэтыя былі невялікіх памераў, каб іх зручна было пакласці ў кішэню і перад боем памаліцца і папрасіць у Бога, каб застацца ў жывых”, — пачаў распавядаць Васіль Уладзіміравіч.
— А як трапіў абразок у ваш школьны музей? — пытаюся ў вясковага гісторыка.
— Абразок у наш школьны музей прынесла жанчына з суседняй вёскі Прыхілы.
Яна сказала, што гэты абразок яе прадзеда, які прымаў удзел у паўстанні.
Шмат гадоў іконка захоўвалася ў іх дома, а нядаўна жанчына вырашыла падараваць старую рэліквію школьнаму музею.
alt=”Image 18215″ >Дарэчы, сам настаўнік Васіль Ракуць з Новадзявяткавіцкай школы не толькі вучыць дзяцей гісторыі, але напісаў і выдаў больш за 20 падручнікаў і метадычных дапаможнікаў па гісторыі Беларусі.
Таму ён вырашыў правесці ўласнае гістарычнае расследаванне на прыкладзе сваёй мясцовасці: ці сапраўды выдаваліся паўстанцам такія абразкі.
“І што вы думаеце, — працягваў распавядаць вясковы гісторык, — ксёндз Васілеўскі з нашага Новадзявяткавіцкага касцёла быў упаўнаважаным Альфрэда Слізня, які ў той час працаваў і Міністэрстве замежных спраў Расіі ў Пецярбургу і быў нашым земляком.
У маёй вёсцы знаходзіўся вялікі палац Слізняў, які не захаваўся.
А захаваўся толькі на малюнку Напалеона Орды.
Імператар расійскі давяраў Слізню. Але Альфрэд Слізень паціху вёў антырасійскую палітыку.
Ён дапамагаў паўстанцам на Беларусі, а свой маёнтак у Новадзявяткавічах выкарыстоўваў для патрэб паўстанцаў: карміў іх там, апранаў, аказваў медыцынскую дапамогу, фінансаваў.
У старых расейскіх дакументах я знайшоў такі выраз: ксёндз Васілеўскі ў Дзявяткавічах сустракаў і выпраўляў банды паўстанцаў.
— Які лёс Альфрэда Слізня і ксяндза Васілеўскага быў пасля паўстання?
— Альфрэда Слізня пасля паўстання адправілі ў адстаўку. І ён вярнуўся на Слонімшчыну. Касцёл у Дзявяткавічах хутка закрылі, а ксяндза Васілеўскага саслалі ў Сібір, і ён на радзіму больш ніколі не вярнуўся.
Але святар таксама выдаваў паўстанцам такія маленькія абразкі перад паходам на маскалёў.
Гэта мне некалі нават распавядалі старыя вяскоўцы.
Сам палац Слізняў у Дзявяткавічах падчас Другой сусветнай вайны спалілі партызаны.