Эпісталярны эпас Ларысы Геніюш прэзентавалі ў Воўпе

|

Месца для прэзентацыі было абрана невыпадкова. Менавіта тут, у Ваўпянскай царкве, славутая беларуская паэтка ў 1935 годзе брала шлюб.

 

Кніга змяшчае ў сабе ўсё дагэтуль невядомае.

Паэтка кожны дзень пісала па некалькі лістоў у якіх фіксавала свой душэўны стан і падзеі, якія адбываліся.  

 

Літаратуразнаўца Міхась Скобла параўнаў творчасць Л. Геніюш з бяздонным калодзежам.

 –          Чым больш чэрпаеш ваду, тым яна чысцейшая. Так і лісты Ларысы Геніюш, – гаворыць спадар Міхась.

 

 Вучні сярэдняй школы зрабілі падарунак – чыталі вершы не толькі Л. Геніюш, а і прысутных паэтаў.

 

Ілля Губарэвіч чытае верш Л. Геніюш “Зубры”

 

На пытанне, што было самым запамінальным пры вывучэнні творчасці Л. Геніюш, спадар Міхась распавёў наступнае:

 

 

–    У Менску год таму а 18.50 у метро загінулі людзі.

За тры хвіліны да выбыху я прыбыў на гэтую станцыю метро.

 

Штосьці мне раптам падказала, каб я выйшаў наверх.

Наверсе над метро месціцца кнігарня, у якой прадавалася кніжка “Гасціна”. У гэты момант нешта мне падказала выйсці і набыць гэтую кніжку.

 

Як тольклі я выйшаў з метро, зямля пада мною ўздрыганулася…

Мяне выратавала Ларыса Геніюш.

Я веру, што такія людзі як Ларыса Геніюш спрыяюць нам.

  

Сяргей Чыгрын і Міхась Скобла

 

 

За самыя цікавыя пытанні, якія былі зададзены аўтарам, школьнікі атрымалі падарункі ад кампаніі “Будзьма беларусамі’.

 

 

Здымкі аўтара