Апытанне ў Гродне: з якіх крыніц беларусы атрымліваюць інфармацыю пра вайну на ўсходзе Украіны
“Шчыра кажучы, не задумваўся. Я гляджу і беларускія каналы, і расійскія, і ўкраінскія, у мяне спадарожнікавае тэлебачанне. Я ўсё гляджу, сачу за гэтай справай. Упэўнены, што з кожнага канала можна браць нейкую інфармацыю і неяк яе адфільтроўваць”.
“Я гляджу ў асноўным расійскія і беларускія каналы. Думаю, што Расія на правільнай пазіцыі стаіць”.
“Еўраньюс” я гляджу а шостай раніцы — яны больш канкрэтна паказваюць, а нашым нельга верыць. “Еўраньюс” — незалежная тэлестанцыя. А нашых так гляджу”.
“РТР-24. Абое брэшуць — як Расія, так і Украіна”.
“Я свайму адчуванню давяраю. Ёсць выраз: “Паны б’юцца, у мужыкоў чубы ляцяць” — вось і ўсё”.
“Хартыя-97”, польскія, маскоўскія, крыху “Еўраньюс”.
“Больш за ўсё нашы, беларускія, таксама чытаю ў інтэрнэце беларускія сайты”.
“Вядома, расійскія. Я жыў ва Украіне паўгода і быў задаволены, а цяпер не — з таго, што там чыніцца. Думаю, там мэта — грошы, там дзеляць тэрыторыю”.
“Гляджу каналы расійскія, еўрапейскія, той жа “Еўраньюс”, чытаю нейкія незалежныя крыніцы накшталт “Раша Тудэй”. На мой погляд, усё роўна ідзе інфармацыйная вайна як з боку прарасійска настроенай часткі, так і з боку заходняй часткі. Таму, каб атрымаць аб’ектыўны пункт гледжання, неабходна браць інфармацыю з розных крыніц і, груба кажучы, дзяліць яе напалам”.
“Я сам рускі, давяраю рускаму каналу, многа гадоў жыву ў Беларусі, беларускаму — тым болей. Карацей, гляджу ўсе каналы і супастаўляю, а польскай мовы не ведаю”.