Ці Беларусь больш фемінісцкая за краіны Захаду?
Калі я толькі прыехаў у Беларусь і шпацыраваў па вуліцах, то заўважыў нешта дзіўнае. Я ўбачыў шмат жанчын, якія выконвалі мужчынскую працу. Жанчыны-будаўнікі альбо муляры. Прычыны, якія вымушаюць жанчын выбіраць такія прафесіі, часта не самыя прыемныя, напрыклад, нізкія заробкі, якія ім прапануюць на іншых працах. Але той факт, што яны там працуюць, вельмі здзівіў мяне. Ніколі раней я не бачыў жанчын, якія выконваюць нейкую цяжкую ручную працу. Нават жанчыны-дворнікі раней сустракаліся мне даволі рэдка.
Можна назваць шмат прычын, чаму ў заходніх краінах сітуацыя складаецца іншым чынам. Асноўная з іх, верагодна, у тым, што многія жанчыны лічаць, што гэта нежаночая праца. Або сцвярджаюць, што такая праца для іх занадта цяжкая. Менавіта тут і можна ўбачыць, што дэбаты пра фемінізм на Захадзе больш нагадваюць нейкі дрэнна прадуманы фарс. Калі мы там змагаемся за правы кожнай жанчыны займаць тыя ж пасады, што і мужчыны, то большасць з нас, аднак, думае пра працу ў сферы бізнесу, а не пра тую простую працу, што робяць мужчыны. Можа быць, самі феміністкі маюць на ўвазе таксама і такія працоўныя месцы, але тое, што мы бачым ў грамадстве, сведчыць хутчэй, што нямногія жанчыны імкнуцца да падобных прафесій.
Я не ведаю, як у Беларусі ставяцца да жанчын, якія выконваюць мужчынскую працу, але па меншай меры тут гэта – звычайная з’ява. Сёння я бачыў, як жанчына-брыгадзір тлумачыла мужчынам, як яны павінны рамантаваць будынак. Я вельмі сумняюся, што жанчына ў маёй краіне лёгка магла б рабіць тое ж самае. Заслужыць павагу мужчын будзе для яе цяжкай справай. Па-ранейшаму існуе стэрэатып, што жанчыны занадта далікатныя для такой працы, альбо што жанчыны, якія сустракаюцца ў такіх прафесіях, павінны быць няйнакш як тоўстымі, брыдкімі і мужчынападобнымі. Гэта, аднак, не заўсёды так, прынамсі тут, у Беларусі. Здаецца, што гэта важны ўрок для абодвух бакоў: Заходняя Еўропа насамрэч больш сексісцкая, чым здаецца, тым часам як Усходняя Еўропа апынулася больш эгалітарнай, чым мы ўяўляем.
Тэкст і фота: Рон Сольфа
Пераклад на беларускую мову: Маша Авярук
Чытаць арыгінальны артыкул па-англійску.