Сёння гадавіна смерці Ларысы Геніюш
Вершы Ларыса Геніюш пісала яшчэ ў гiмназii, у 1939 годзе пачала друкавацца ў беларускіх перыядычных выданнях “Ранiца”, “Беларускi работнiк”, “Новы шлях” і iнш.
Пасля таго, як Чырвоная Армія ў 1939 годзе заняла родныя мясціны паэткі, яе бацька арыштаваны і расстраляны, маці і сёстры – высланы ў Казахстан.
Ларыса Геніюш у гэты час удзельнічала ў працы ўрада БНР на эміграцыі, стала Генеральным сакратаром урада, апекавалася беларускімі эмiгрантамi, палiтычнымі ўцекачамi, беларускімі ваеннапалоннымi ў Германіі.
У 1948 Ларысу Геніюш арыштавалі разам з мужам і перадалi савецкiм уладам.
У лютым 1949 Вярхоўны суд БССР прыгаварыў Ларысу Геніюш да 25 гадоў зняволення ў лагерах.
У зняволенні яна працягвала пісаць вершы.
У 1956 паэтка разам з мужам была часткова рэабiлiтавана, тэрмiн пакарання зменшаны да 8 гадоў, якiя ўжо прайшлi з моманту прысуду.
Пасля вызвалення Ларыса Геніюш з мужам жылі ў Зэльве.
Паэтка прынцыпова адмаўлялася прымаць савецкае грамадзянства.
Нягледзячы на нагляд КДБ, у доме Геніюш часта бывалi паэты, пiсьменнiкi, мастакi, навукоўцы.
Толькі ў 1967 годзе з дапамогай Максіма Танка ў Беларусі выйшаў першы зборнік паэткі “Невадам з Нёмана”.
Але і тады ёй дазвалялі выступаць толькі як дзіцячай пісьменніцы.
Найбольш поўныя і значныя зборнікі твораў Ларысы Гненіюш убачылі свет ужо пасля смерці паэткі.
Сёлета 9 жніўня спаўняецца 100 гадоў з дня нараджэння Ларысы Геніюш.
З гэтай нагоды створаны грамадскі аргкамітэт, які зоймецца арганізацыяй святкаванняў, а таксама будзе дамагацца пасмяротнай рэабілітацыі славутай паэткі і грамадскай дзяячкі.