СТОП. Гісторыя чырвонага гузіка

|

Гэты чырвоны гузік нельга было націскаць ні ў якім выпадку. Нашая маладая настаўніца зрывалася на крык, калі хтосьці задаваў рэзоннае пытанне: “а чаму?” ці “а што здарыцца?” Нельга было націскаць чырвоны гузік з надпісам СТОП.

 

Нават самыя ўпартыя дзяўчынкі і самыя вялікія хуліганы ў класе баяліся націснуць гэты гузік. А раптам кампутар зламаецца? А раптам завісне? Хаця, вядома, што баяліся зусім не гэтага.

 

Насамрэч баяліся таго, што пра парушэнне забароны даведаецца настаўніца.

 

Мінула больш за 10 гадоў, але гузік з надпісам СТОП перыядычна ўзнікае перад вачыма. У нас шмат чаго нельга, нібыта “дарослыя”, нібыта “настаўнікі” не могуць нам патлумачыць чаму гэтага нельга, яны зрываюцца ў гістэрыку.

 

Пад час прыезду Галоўнага Настаўніка нельга адкрываць форткі і нармальна перасоўвацца па горадзе. У бізнэсе нельга не парушаць законы. Інакш атрымаеш ярлык “самага разумнага” і позву.

 

Нельга бяз ведама і дазволу зверху біць па руках дзяржаўных рабаўнікоў, бо ўсе ведаюць што ў цябе пяць патронаў у кішэні.

 

У маленькім гарадку нельга вырашаць маленькія праблемы самастойна ці прымушаць рабіць гэта тых, хто мусіць гэтым займацца – нельга змушаць да чаго-кольвек людзей з асобным кабінетам і вусатым партрэтам, гэта ж гвалт. А за гвалт – артыкул “згвалтаванне”, які перакваліфікуюць у “наркатычную” справу (“почём опиум для народа?”), якую ў сваю чаргу перакваліфікуюць у махлярства.

 

Мы ўсе ведаем, чаго нельга. Мы ўсе ведаем, што бывае за парушэнне гэтага “нельга”. Але ніхто нам не ў стане патлумачыць, чаму гэтага нельга.

 

Што кепскага ў адкрытай фортцы? Што кепскага ў паспяховым бізнэсе? Ці стане колам дзяржаўная машына, калі за краты трапяць трое карупцыянераў?

 

Што будзе з нашай краінай, калі ў маленькім гарадку паставяць 28 ліхтароў на цёмных вуліцах за грошы, сэканомленыя, напрыклад, на верталётным ваяжы аднаго чыноўніка над палеткамі дзятлаўшчыны і слонімшчыны?

 

А што там з гузікам? Знайшоўся чалавек, які ўсё ж дачакаўся моманту, больш таго – вырашыўся і… націснуў чырвоны гузік з надпісам СТОП. І што адбылося? Ні-чо-га. Абсалютна нічога.

 

Прынамсі знешне ў той момант у свеце і асобна ўзятым кампутарным класе са старымі “Карветамі” нічога не здарылася. Ці азначае гэта што кнопка не дзейнічала?

 

Не факт. Вядома, з тым школьным чырвоным гузікам СТОП было неяк прасцей.

 

І настаўніца была не ў стане сачыць абсалютна за ўсімі.