Ёсць такая прафесія: рабіць людзей прыгожымі

|

– Дар’я, як даўно Вы захапляецеся візаж?

– Візаж захапляюся яшчэ са школы. Ужо тады я гадзінамі стаяла перад люстэркам, вынаходзячы новыя вобразы для сябе. Настаўнікі не раз лаялі мяне за нясціплы знешні выгляд. Тады ўсё і пачалося.

>

– Вы ацэньваеце сябе як прафесійнага візажыста, ці яшчэ як аматара?

– Стараюся не прысвойваць сабе аніякіх тытулаў. Я проста займаюся любімай  справай, імкнуся развівацца і не стаяць на месцы, а прызнанне павінна зыходзіць ад маіх кліентаў. Пакуль для мяне гэта справа для душы.

Для мяне вельмі важна было знайсці такую ​​працу, якая, у першую чаргу, прыносіла б мне эмацыйнае задавальненне. Першапачаткова я фарбавала для душы, бясплатна стварала выявы для фотасэсій. З часам людзі сталі звяртацца да мяне з просьбамі ўжо як да майстра і так хобі перарасло ў прафесію.

– Ці наведвалі Вы якія-небудзь навучальныя курсы?

– Я вучылася індывідуальна ў Надзеі Гаеўскай, візажыста, уладальніцы салона прыгажосці «Сакура». Скептычна стаўлюся да рознага кшталту курсаў. Мне здаецца, добрую базу можна атрымаць толькі навучаючыся тэт-а-тэт. У макіяжы важна першапачаткова правільна паставіць руку, каб потым не дапускаць хібаў у сваёй працы. Курсы падыходзяць хутчэй ўжо для павышэння кваліфікацыі.

– Для таго, каб маляваць на твары чалавека, трэба ўмець маляваць і на паперы, ці гэта не абавязкова?

– Гэтае пытанне абмяркоўваецца вельмі часта. На любым форуме візажыстаў можна сустрэць дыскусіі на гэты конт. Я лічу, што веды ў малюнку дакладна не пашкодзяць, але сказаць, што трэба абавязкова быць мастаком, каб стаць добрым візажыстам, я не магу. Мастак малюе на плоскім лісце, задача жа візажыста тварыць на аб’ёмнай прасторы – твары. Наша задача дасягнуць аб’ёмнасці ў працы, а не проста перанесці плоскі малюнак з паперы на твар. У гэтым істотнае адрозненне. Хутчэй, спатрэбяцца некаторыя пазнанні ў анатоміі.

– Прафесія візажыста выгодная ў матэрыяльным плане?

– Лічу, што, як і любое мастацтва – наша прафесія павінна ісці ад сэрца. Ведаю многіх майстроў, якія марнуюць апошнія грошы на прафесійную касметыку і пры гэтым працуюць бясплатна на здымках. Трэба, перш за ўсё, быць фанатам сваёй справы, тады тваю працу ацэняць і будуць гатовыя за яе плаціць. Але, паўтаруся, матэрыяльны аспект тут не варта выносіць на першы план.

– А колькі каштуюць Вашыя паслугі і па якіх крытэрах вы ацэньваеце кошт таго ці іншага make-up (заўв. – макіяж)?

– У асноўным, кошты за макіяж усталёўваюцца зыходзячы з коштаў на касметыку. Вясельны макіяж самы дарагі, так як патрабуе дадатковых ўпрыгожванняў: стразы, бліскаўкі і вейчыкі, што, адпаведна,  патрабуе ад кліента дадатковых выдаткаў.

– Людзі выкарыстоўваюць паслугі візажыста для чаго ў асноўным? Для наведвання карпаратыўнай вечарынкі? Для фотасэсіяў?

– У Гродна часцей за ўсё даводзіцца ствараць вясельныя вобразы. Многія візажысты робяць стаўку менавіта на гэты від макіяжу. Працы на фотаздымках для візажыстаў – гэта, перш за ўсё, спосаб самавыяўлення і дэманстрацыі свайго майстэрства.

– Раскажыце пра іншых візажыстаў ў Гродне. Як складаюцца стасункі паміж вамі?


– Магу сказаць толькі тое, што ўсе мы дружныя і трохі “на сваёй хвалі”. Па магчымасці збіраемся ў розных кавярнях і гадзінамі абмяркоўваем памады, цені, пэндзлі. Адметна тое, што мы ўсе сябры, няма аніякай зласлівай канкурэнцыі, усе з задавальненнем дзеляцца сваімі напрацоўкамі і новымі адкрыццямі ў сваёй працы.

– Якія плюсы і мінусы гэтай прафесіі можна назваць?

– Скажу адно, што гэтая праца дакладна не для “зарабляння бабак”. Каб дасягнуць пэўных вышынь у нашай справе, трэба, перш за ўсё, любіць творчасць.

Сапраўдны візажыст аддасць апошнія грошы на новую палітру ценяў ці памад і яму будзе ўсё роўна, адпрацуе ён гэтыя грошы ці не.

Па асабістых назіраннях, тыя, хто прыходзіць займацца візаж ад беззыходнасці ці таму, што «маці так сказала», ніколі не дасягаюць сур’ёзных поспехаў. Усё-такі гэта творчасць, для гэтага трэба мець пэўныя здольнасці і задаткі.