Пабачыць ЗША і… вярнуцца
Хто гэтыя людзі, якія парушаюць устойлівае меркаванне аб амерыканскім ідэальным жыцці? Чаму прывабнасць заакіянскай роўнасці мажлівасцей іх не закранула?
Адказы на гэтыя пытанні шукала, сярод тых хто вярнуўся з-за акіяну, карэспандэнтка «Твайго стылю». Аксана, студэнтка філалігічнага факультэта, зазначае, што не мела намеру застацца і хацела толькі палепшыць узровень ведаў ангельскай мовы, пазнаёміцца з сапраўднымі амерыканцамі і трохі зарабіць.
– На працягу першых двух тыдняў я была зачаравана ўсім тым, што са мной адбывалася, зачаравана штатам Каларада. Мне падабалася абсалютна ўсё і ўсе: маляўнічыя горныя краявіды, ветлівыя людзі, – распавядае дзяўчына, пасля чаго прызнае, што прыблізна праз месяц ёй стала не хапаць роднай мовы. – Нягледзячы на тое, што я жыла з дзяўчынкай з Мінску, і мы штовечар размаўлялі аб тым-сім, у пэўны момант мне гэтага было ўжо недастаткова. Акрамя таго я ўсведаміла, што мушу скончыць навучанне ва ўніверсітыце.
Два гады таму працаваў у прыгарадзе Чыкага выпускнік аднаго з гарадзенскіх ВНУ Кірыл. Ён шчыра прызнае, што, калі б меў магчымасць застацца у Амерыцы легальна, то застаўся б: «Але толькі на год-два, не болей». Малады чалавек падкрэслівае, што не хацеў бы ўсю маладосць працаваць малапаважаным рабоцькай з нізкім заробкам.
– Без грошай і вязеньня ў ЗША цяжка стать сапраўды паспяховым і паважаным чалавекам, – запэўнівае Кірыл.
– Каля трох месяцаў я жыла ў сталіцы ЗША, Вашынгтоне, дзе атрымлівала сапраўдную асалоду ад жыцця. Але часта, вярнуўшыся з працы дамоў, думала аб сустрэчы з роднымі, – дзеліцца сваім досведам яшчэ адна студынтка.
Пасля размоваў з моладзю, якая пабывала ў Амерыцы, напрошваецца выснова, што гэтая краіна сапраўды прыцягвае да сябе. Яна вабіць і абяцае здзяйсненне мараў. Але ўжо апынуўшыся ў Амерыцы не ўсе адважваюцца кінуцца ў вір жорсткай канкурэнцыі ў пагоні за шчасцем.
>
Фота з уласнага альбому Валеры Руселіка ў часе студэнцкай працы ў Амерыцы