За тых, хто праславіў дзесант…
Сярод іх – гарадзенскі пісьменнік і праабаронца Віктар Сазонаў (на здымку):
– Служыў я ў Чэхаславакіі пры саветах у 1981 – 1983-м гг.
18-га кастрычніка, на мой 18-ты дзень нараджэння, мяне забралі ў войска. Праз нейкі час аказаўся ў ЧССР, у школе разведчыка.
Там былі такія савецкія войскі. Пасля рота спецыяльнага прызначэння. Вайсковая спецыяльнасць – старэйшы разведчык.
Служба цяжкая, але не сумная. Я задаволены, што там быў. Спазнаў вайсковае жыццё, навучыўся быць салдатам і дзесантнікам.
Упершыню ад чэхаў даведаўся пра Пражскую вясну. Дзень дзесантніка святкую з сябрамі дзесантнікамі, калі яны выходзяць на мяне.
Або з сённяшнімі сябрамі-адраджэнцамі, бо я іх усіх лічу ваярамі.
Публічных святкаванняў не люблю, у фантаны стараюся не скакаць.
Лічу, што маёй заслугі ў тым, што я служыў у дзесанце няма. Так проста атрымалася. Узялі і завезлі. А я служыў там, дзе загадалі”.
На здымку: Беларусы майго прызыву. Тры Віці і Вова. Віця Вярбіцкі (Семярнікі, Ашмяншчына), я (Гальшаны, Ашмяншчына), Віця Дыбуль (Кобрын), Воўка Ганчарук (Гародня). Мы сябравалі і размаўлялі між сабой у савецкім войску толькі па-нашаму. Па-беларуску. Чэхаславакія, 1983 г.
Даведка ТС:
2 жніўня 1930 года пад Ленінградам быў створаны першы авіямотадзесантны атрад. Цяпер гэтая дата адзначаецца як Дзень дзесантніка на ўсёй постсавецкай прасторы.