Уладзімір Мурахвер: “Сябры кажуць, што я зацыклены на габрэйскай тэматыцы”
На выставе “Супакой таму, хто ўваходзіць” прадстаўлены вырабы са шкла, пластыка, графічныя лісты, жывапіс.
Уладзімір Мурахвер і Барыс Квяткоўскі
“Сыход”
Кранаюць да дрыжыкаў па целе яго працы на габрэйскую тэматыку (“Януш Корчак”, “Сыход”). Рознабакова паказаны працэс пітва ў серыі “П’яніцы”. Хочацца ўглядацца ў характарныя партрэты з буйнымі, выразнымі рысамі твару (“Архітэктар Берлін”, “Рабочы”, “Саша”, “Студэнтка”, “Прыбалт”). Серыя “Дрэвалюдзі” вымушае задумацца: сярод кары і галінаў відаць чалавечыя твары – ці то людзі як расліны, ці то дрэвы жывыя.
Павіншаваць Уладзіміра Сямёнавіча з творчай падзеяй прыйшло даволі шмат людзей – відаць было габрэяў, больш старэйшага ўзросту, завітала і моладзь. Мастак Мурахвер прысутнічаў на выставе разам з жонкай Людмілай Мягковай (на здымку ніжэй). Цяпер яны жывуць ў Бярозаўцы. Раней разам працавалі на шклозаводзе.
Жадаючых выказацца і перадаць віншаванні было нямала. Падчас выступаў сяброў і адмыслоўцаў ва Уладзіміра Сямёнавіча вочы сталі вільготнымі, хіба ад узрушэння.
Барыс Квяткоўскі назваў Мурахвера сціплым мастаком з вялікім талентам, багатым на здольнасць дарыць шчасце людзям. Мікалай Бандарчук з Саюза мастакоў Беларусі параўнаў Уладзіміра Мурахвера да Марка Шагала ў адначасовым прадстаўленні двух культур – беларускай і габрэйскай. “Мы працавалі побач з ім і не ведалі, што ён такі дзіўны майстар малюнка”, – захапляўся спадар Бандарчук.
Эдмунд Ярмусік, кандыдат гістарычных навук, адзначыў аднаўленне багатай і цікавай габрэйскай культуры: “Хутка аднаўляецца культура габрэйскай меншасці Гродна” – “Большасці”, – з усмешкай прагучала ў адказ з боку гледачоў.
Дырэктар музея гісторыі габрэяў Гродзеншчыны Беньямін Ерузалім доўгі час супрацоўнічае са сваім сябрам, каталіцкім святаром Юзафам Макарчыкам. Кс. Юзаф не змог прыйсці на выставу, яго замяніў духоўны айцец семінарыі кс. Валеры Быкоўскі. Святар прыгадаў, што габрэйская культура была ў фундаманце нашай спадчыны, пажадаў далейшага яе развіцця, а таксама хутчэйшага аднаўлення сінагогі.
“Жывапіс прымушае чалавека думаць, – мяркуе кс. Валеры. – Сустрэча з культурай прымушае зазірнуць у духоўны свет”. Ён выказаў перажыванне, што сёння культура і жывапіс не вельмі папулярныя, асабліва сярод моладзі, якая большасць часу праводзіць у інтэрнэце.
Павіншаваў творцу і кіраўнік ўпраўлення культуры, ідэалогіі і па справах моладзі аблвыканкама Аляксандр Вярсоцкі (на здымку вышэй злева). Ён назваў мастака брыльянтам у галіне мастацтва.
Уладзімір Мурахвер згадзіўся адказаць на некалькі пытанняў адмыслова для “Твайго стылю”.
Што для вас значыць гэтая выстава?
Уладзімір Мурахвер: Цешуся, што яе зладзілі ў такім святым месцы. Калі гэта падабаецца асабліва адмыслоўцам, то гэта самая высокая адзнака. Кожны мастак сканцэнтраваны на сабе. У кожнага мастака ёсць штосьці сваё. І я разлічваю, што яно ёсць, асабліва наконт таго што датычыць тэмы Корчака, габрэйства, і што яго разумеюць.
А што вы б хацелі, каб было зразумелым у вашай творчасці?
У.М.: Тэма. Мае сябры гавораць, што я зацыклены на габрэйскай тэматыцы. Думаю, яны маюць рацыю. Але для мяне гэта вельмі важна. У мастацтве важна што і як. Тэма можа быць адлюстравана неякасна, нецікава. Наконт таго “як”, маю вялікія сумневы. Тым больш я не авангардыст, не вельмі сучасны.
Ці ёсць у вас асабліва каштоўныя для вас працы?
У.М.: Калі ты што-небудзь робіш, гэта і з’яўляецца каштоўным. Потым прыходзяць новыя ідэі і старое забываецца, становіцца ўжо не такім цікавым.
Выставу можна пабачыць у сінагозе на працягу месяца.
Здымкі Яна Лялевіча