Гарадзенскія раварысты адсвяткавалі Дзень без аўтамабіля і далі парады пачаткоўцам ды гарадскім уладам
Мінакі апладзіравалі веласіпедыстам
Велапрабег стартаваў з плошчы Савецкай і праехаў вуліцамі Карла Маркса – Касманаўтаў – Клецкова – Янкі Купалы – Савецкіх Памежнікаў – Вясенняя – БЛК – Горкага – Савецкая.
Акцыя выклікала цікавасць не толькі сярод уласна ўдзельнікаў, але і мінакоў. Людзі, што чакалі на прыпынках аўтобусаў, падтрымлівалі акцыю апладысментамі.
Пакуль старэйшыя аб’язджалі горад, на старце пры падтрымцы ДАІ праходзіў майстар-клас катання на ровары для самых маленькіх.
Фотафакт: Рэтра-ровар з вышыні птушынага палёту ў цэнтры Гродна
Ровар – альтэрнатыва машыне
Дзень без аўтамабіля гэта сусветная акцыя, якая праходзіць 22 верасня, на заканчэнне Тыдня мабільнасці. Мэта кампаніі – фармаваць экалагічныя ўзоры паводзін, распаўсюджваць інфармацыю пра адмоўныя бакі выкарыстання аўто, пераконваць людзей карыстацца альтэрнатыўнымі сродкамі транспарту або грамадскім транспартам. Адна з альтэрнатыў – перасесці на ровар.
Адмовіцца ад машыны складана. Не толькі з увагі на камфорт, але і з-за праблем з роварнай інфраструктурай у нашым горадзе, з-за менталітэту ці адсутнасці звычкі. Ровары як сродак транспарту ў Беларусі яшчэ не такія папулярныя, як на Захадзе. Але раварыстаў на вуліцах Гродна з’яўляецца ўсё больш.
Як перасесці на ровар і не збіць пешахода
“Твой стыль” паразмаўляў з трыма раварысткамі, якія далі некалькі парад пачынаючым. Варвара, Даша і Улляна карыстаюцца роварам у штодзённым жыцці – ездзяць на працу ці па справах. Пры гэтым у дзвюх з іх ёсць правы кіроўцы.
Як вадзіцелю перасесці з машыны на ровар?
Для гэтага і ёсць Дзень без аўтамабіля! Можна паспрабаваць пачаць хаця бы з аднаго дня… Я раней жыла ў Мінску і там, магчыма, было бы і складана. Але ў Гродне усё магчыма, можна паўсюль даехаць на ровары. Часам добра пераехаць у меншы горад.
Па правілах раварыстам трэба ездзіць па веладарожках ці тратуарах. Якія парады дасце пешаходам, каб яны не траплялі пад ровары?
Перш за ўсё – захоўваць траекторыю. Роварысту вельмі складана, калі пешаходы нечакана змяняюць накірунак руху. Не трэба хадзіць па веладарожках. Проста трэба быць добразычлівымі. І наогул, сядайце на ровар, паедзем разам!
Што вы скажаце раварыстам-пачаткоўцам?
У нашым горадзе вузкія тратуары – будзьце асцярожнымі. Не званіце званком, калі вы ўжо літаральна за спінай пешахода, каб не пужаць яго. Падтрымлівайце візуальны кантакт з кіроўцам, каб быць упэўненым, што ён вас заўважыў. Я заўсёды дзякую пешаходам за тое, што яны мяне прапускаюць – кажу “Дзякуй!” і ўсміхаюся. Я ўпэўнена, што і наступным разам яны мяне таксама прапусцяць.
Чым трэба заняцца перш за ўсё гарадскім уладам, каб раварыстам, кіроўцам і пешаходам жылося лепш?
У Гродне над шмат чым трэба папрацаваць. Тое, што дакладна трэба зрабіць – гэта з’езды з бардзюр. Не хватае парковак – у цэнтры, каля крамаў. У Гродне зараз такая сітуацыя, што прадпрыемствы самі арганізуюць велапаркоўкі – напрыклад, каля “Радыёхвалі” стаіць паркоўка іх вытворчасці. Не хапае веладарожак. Калі рамантуецца дарога, трэба адразу закладаць у праект веладарожку, каб класці не толькі плітку, але і кавалак асфальту для раварыстаў. Мы сёння ехалі па вуліцы Вясенняй – там такая дарога, на якой дакладна ў хуткім часе будзе нейкі рамонт. І там трэба зрабіць веладарожку, тым больш, што дарога праз мост, у Пышкі – раварыстаў шмат.
Фота аўтаркі і Яна Лялевіча