Культурны шок у год культуры: як у сеціве жартавалі пра знакаміты білборд з “Коласам-Купалам”
Купала і Колас спарышы-браты…
align=”” >
Іншыя каментатары ўдакладняюць, што не варта зневажаць “сярэднестатыстычнага беларуса”, бо пісаў гэта не ён, а пэўны чыноўнік, выхаваны, верагодна, на вершах Быкава.
“А впрочем”, – далучаецца іншы каментатар:
Сапраўдныя ж аматары культуры змаглі пабачыць у выяве модны зараз інтэрактыў:
Ці ўзгадваюць песняра рэвалюцыі Маякоўскага, творча пераапрацаваўшы яго развагі пра Леніна і партыю:
Культурнае дэжавю
Узгадваюць каментатары і не менш класічны анекдоты часоў застою:
Таксама не абмінулі ўвагай гістарычныя паралелі:
Канечне, прыпомнілі з тае нагоды і любімае “не пазнаю вас у грыме”…
… і смешачкі, што, дзякаваць Богу, на білбордзе хоць не жанчына.
Найцікавейшым анекдотам пра беларускіх класікаў стаў у абмеркаванні такі:
Экзамен на культурнасць
Выказваюцца ў каментарах і меркаванні (спадзяванні? апасенні?) наконт будучыні чыноўнікаў ад культуры:
Таму, каб папярэдзіць падобныя казусы, у сеціве прапануюць рэцэпт для “касцінгу” чыноўнікаў у гэты аддзел, што некалі выкарыстоўвалі ў якасці тэста на інтэлігенцкасць:
Калі ж такі лагічны ланцужок падаецца задужа складаным, то ёсць прапанова прасцейшая, якою карысталіся ў царскім войску, каб навучыць непісьменных жаўнераў рабіць павароты направа і налева. Карацей – сена-салома. А што? За адно і фізуха, і патрыятычнае выхаванне будзе.
Аць-два, аць-два – Купала! Аць-два, аць-два – Колас! І усе разам, шчыльнымі радамі… – на парад! У гонар беларускай культуры! Каторая, канечне, мяняе жыцце, але хай мо змяняе яго не так кардынальна.
P.S. А мо, так і трэба?..