За адну паштоўку – скрыню зефіру. Гарадзенка расказала пра захапленне посткросінгам
Чаму ты вырашыла займацца посткросінгам?
– З дапамогай паштовак ты можаш падарожнічаць па ўсім свеце і мець зносіны з людзьмі з розных куткоў нашай планеты. Напэўна, для жыхароў Беларусі постросiнг гэта добрая альтэрнатыва падарожжам, бо не ўсе могуць дазволіць сабе паехаць у краіны, якія ім падабаюцца. Таксама, з дапамогай паштовак ты можаш знайсці новых сяброў.
Як усё пачалося?
– Усё пачалося ў 2012 годзе, калі я прачытала артыкул пра посткросінг ў адным часопісе. Мяне гэта зацікавіла, і я зарэгістравалася на сайце. У першы час было складана разабрацца, бо сайт цалкам на англійскай мове. Для пачатку можна было ўзяць пяць адрасоў, куды можна было адправіць паштоўкі. Зараз я ўжо дакладна не ўспомню, куды адпраўляла свае першыя паштоўкі.
Раскажы пра сваю першую паштоўку, якую ты атрымала?
– Першая паштоўка прыехала да мяне з Украіны. Я чакала яе каля трох тыдняў. Гэта было проста неверагоднае пачуццё, калі я дастала яе з паштовай скрыні.
Ці ёсць у цябе любімая паштоўка?
– Не магу вылучыць адну, бо усе паштоўкі, якія я атрымліваю, мае любімыя. А наогул, прыемна, калі прыходзяць паштоўкі з фаварытаў або з маіх жаданняў у профілі, адразу відаць, што чалавек стараўся, выбіраў спецыяльна для цябе. Мне вельмі падабаюцца самаробныя паштоўкі.
Паштоўку з якой краіны ты б хацела атрымаць?
– Раней я марыла атрымаць паштоўку з Аўстраліі, бо падабаецца гэта краіна. Зараз я чакаю паштоўкі з незвычайных краін. На днях я атрымала сваю першую і вельмі мілую паштоўку з Карэі.
Ці атрымлівала ты якія-небудзь дзіўныя або незвычайныя паштоўкі?
– Так, вядома. Мне прыходзілі вельмі цікавыя самаробныя паштоўкі. Неяк атрымала палову паштоўкі з Расіі і размоклую паштоўку з Бразіліі. А наогул бываюць вельмі цікавыя пасланні: паштоўкі з дрэва, ліст у бутэльцы.
Што табе больш падабаецца: атрымліваць ці адпраўляць паштоўкі?
– Гэта як з падарункамі. Выбіраць паштоўку, падпісваць, так, каб яна ідэальна падышла атрымальніку. Гэта так крута, калі посткросер, які атрымаў тваю паштоўку, піша табе на пошту доўгі ліст з падзякай. Часам можна атрымаць нават “Thank you card”. Так што, я больш люблю адпраўляць паштоўкі. Хоць атрымліваць мне таксама падабаецца.
Што звычайна пішуць на паштоўцы?
– Нехта піша пра сябе, як правёў той ці іншы дзень, распавядаюць пра хобі. Часам нават пішуць вершы. Асабіста я чытаю ўважліва профіль чалавека, і імкнуся адказваць на ўсе яго пытанні. Увогуле, у мяне ўжо ёсць свае традыцыі ў запаўненні паштовак.
Часта не даходзяць паштоўкі?
– У апошні час вельмі часта. Па правілах паштоўка павінна дайсці да атрымальніка не больш чым за 60 дзён. А калі не дайшла, то яна пераходзіць у катэгорыю пратэрмінаваных паштовак, яе можна зарэгістраваць на працягу года. Часцяком паштоўкі не даходзяць з-за таго, што людзі пазаймаюцца 1-2 месяцы посткросінгам і кідаюць гэтую справу.
Ці дорага займацца посткросінгам?
– На сённяшні дзень гэта нятаннае задавальненне. Але я ўжо залежная ад паштовак. Калі вечарам паштовая скрыня пустая, гэта рэзка змяняе мой настрой. А калі ў паштовай скрыні адна або некалькі паштовак, то дзень атрымаўся.
Дзе ты купляеш паштоўкі?
– На пошце, у кнігарнях, заказваю з розных інтэрнэт-крам, якiх у Беларусі іх цяпер досыць шмат. Яшчэ я купляю паштоўкі ў антыкварных крамах, там можна знайсці шмат цікавых, старых паштовак, ды і каштуюць яны там нядорага.
Ці можна з дапамогай посткросiнгу знайсці новых сяброў?
– Думаю, так. Я наогул лічу усіх посткросераў сваімі сябрамі. Вось нядаўна я адпраўляла паштоўку ў Расію і дзяўчыне яна вельмі спадабалася. Яе клічуць Сняжана і ў нас з ёй вельмі шмат агульных інтарэсаў. Вось мы зараз перапісваемся з дапамогай паштовак. Яшчэ я маю зносіны з дзяўчынай з Кітая. З ёй мы пазнаёміліся на форуме посткросiнгу.
Ці былі якія-небудзь цікавыя сітуацыі звязаныя з посткросiнгам?
– Дзесьці 1,5 гады таму я адпраўляла хлопцу з Галандыі прыгожую паштоўку са снегавікамi і цёплымі пажаданнямі. Яна яму вельмі спадабалася. А праз паўгода я атрымала з Нідэрландаў велізарную скрынку шакаладнага зефіру і запіску. Апынулася, што гэты галандзец, калі ў яго быў дрэнны настрой, заўсёды перачытваў маю паштоўку, і яму станавілася лепш. Вось ён і вырашыў адправіць мне такі падарунак. Было вельмі прыемна і смачна.
Ці ёсць будучыня ў посткросiнга, ці людзі цалкам перойдуць на зносіны ў інтэрнэце?
– Вядома, ёсць. Людзі стамляюцца ад гаджэтаў і камп’ютараў. Хочацца жывых зносін. А з дапамогай паштовак і лістоў ты маеш зносіны, развіваешся, знаходзіш новых сяброў. Гэта расслабляе, супакойвае і робіць больш шчаслівым.
Ці здараліся якія-небудзь непрыемныя сітуацыі?
– Усе непрыемныя сітуацыі звязаныя з работнікамі пошты. Па законе яны не маюць права ставіць штамп на адным баку паштовак, але на справе, чым паштоўка прыгажэй і святлей, тым больш верагоднасць, што яны яе сапсуюць.
Чытайце таксама: