Як зняць фільм за 4 дні і 5 тысяч долараў? Стваральнікі “ГараШа” сустрэнуцца з гарадзенцамі
Кожны гарадзенец зможа паслухаць пра стварэнне стужкі з першых вуснаў ды задаць пытанні аўтару сцэнарыя і рэжысёру Андрэю Курэйчыку, кампазітару Дзмітрыю Фрыгіі, акцёрам Арцёму Кураню і Аляксандру Кулінковічу.
Для паказу ў кінатэатрах здымачная каманда змантавала адмысловую версію фільма. Варта адзначыць, што да прагляду будуць дапускацца асобы, старэйшыя за 14 гадоў.
“Гэта дарослае кіно. У нас ёсць толькі вера ў свайго гледача, які пазнае ў гэтым фільме сваю рэальнасць і задумаецца і пасмяецца над ёй”, – сказаў Курэйчык.
Нагадаем, прэм’ера фільма прайшла ў мінулым лістападзе на кінафестывалі “Лістапад”. Фестывальныя сеансы былі раскупленыя задоўга да прэм’еры. З-за велізарнага попыту на карціну фестывальнай дырэкцыі прыйшлося прызначаць дадатковыя сеансы.
Адзначыўся “ГараШ” і гучнай прэм’ерай у Еўропе. Беларуская трагікамедыя пра сталічны працоўны раён Шабаны стала першым мастацкім фільмам, прэм’ера якога прайшла ў сценах ПАСЕ. Гледачамі фільма сталі еўрапарламентарыі, міжнародныя эксперты, журналісты, лідэры грамадзянскай супольнасці з больш чым 50 краін.
“ГараШ” адметны “капейкавым” бюджэтам – фільм здымаўся практычна на голым энтузіязме. У выніку аўтарам удалося ўкласціся ў 4 дні і 5 тысяч долараў! Да таго ж у фільме зняліся непрафесійныя акцёры. У прыватнасці, галоўныя ролі ў фільме выканалі ўдзельнікі беларускага панк-гурта “Нейра Дзюбель” Аляксандр Кулінковіч і Юры Навумаў.
Такім чынам Андрэй Курэйчык даказаў, што ў нашай краіне і за такі кароткі тэрмін, і малымі сродкамі, і без прыцягнення “галівудскіх зорак” можна зняць цікавае гледачу кіно, на прэм’еру якога не прыйдзецца зганяць школьнікаў і студэнтаў.
Змест фільма такі: малады хлопец Віталь з’ехаў з Беларусі ў Амерыку. Працаваў там у стромкім аўтасэрвісе і хацеў там застацца. Нават парваў свой беларускі пашпарт, але і гэта не выратавала яго ад дэпартацыі. І цяпер, без дакументаў, але затое з амерыканскай марай ў галаве, Віталь зноў на радзіме. Адзіным месцам, куды ён змог уладкавацца без пашпарта на працу, становіцца “пякельны” гараж ў Шабанах. У працэсе гісторыі ён знаёміцца з дзяўчынай, яму ўдаецца пакараць дробнага карумпаванага чыноўніка, і ў выніку зноў закахацца ў сваю радзіму.
Чытай таксама “Мы, братья” – кінапрадукт ідэнтычны натуральнаму