Недзе каля Белага мора
Першыя суткі на месцы былі нялёгкімі: холад і праліўны дождж, цяжар за плячыма і стомленасць, настальгічныя ўспаміны аб гарачай ванне і ўтульнай пасцелі… Хацелася збегчы назад! Але наступіла сонечная раніца і пачаўся сплаў па рацэ. А праз два тыдні, злёгку здзічэўшы і пакахаўшы гэты край, ужо не магчыма было развітацца на заўсёды…
Бурная рака Тунгуда. Рэдкі сплаў абыходзіцца без прыгод: то байдарачнікі ў вадзе, то іх скарб. На некаторых парогах, на камянях, выбітыя імёны загінулых
Вадаспад Ківач. На байдарках праходзіць не рэкамендуецца!
Чарніца тут буйная і салодкая. Аладкі з чарніцай – фірмовае блюда дзяўчат. Хлопцы аддавалі перавагу жывой здабычы – рыбе, якая літаральна скакала на кручок, і юшцы з дымком
Лес, на які наступае балота, гіне. Жудаснае віводвішча – рэшткі былых карабельных соснаў…
Салавецкі гісторыка-культурны комплекс занесены ў спіс Сусветнай спадчыны ЮНЭСКА пад нумарам 632 па крытэры IV – «Аб’ект з’яўляецца выбітным прыкладам канструкцыі, архітэктурнага або тэхналагічнага ансамблю або ландшафту, які ілюструе значны перыяд чалавечай гісторыі».
Побач з «выбітным прыкладам архітэктурнага ансамблю» без усялякага сораму размясцілася «расійская глыбінка» ў поўнай сваёй прыгажосці. Дарэчы, Салаўкі – месца турыстычнае і кошты тут – адпаведныя, аднак ні дарог, ні новабудоўляў, нічога… Падаецца, што салаўчан такое «быццё» цалкам задавальняе, паколькі «усведамленне» амаль заўсёды з пахмелля.
Нават здалёку вежа Салавецкага крамля выглядае вялікай, а ўжо побач з ёй адчуваеш сябе казюлькай
|
|
|
Хто яны, аўтары фрэсак у арачных нішах? Так ніхто і не адказаў
Дзіўна, але званы не на званіцы, як звычайна, а літаральна ў метры ад зямлі
Краявід «знутры»
Каб «асягнуць неабсяжнае», можна ўважліва разгледзець падрабязны макет
Нараўне з магутнымі будынкамі туляцца на выспах і маленькія драўляныя цэркаўкі, больш падобныя на каплічкі
Як быццам «папрацавала» машына часу: на першым плане цалкам сучасная прыстань, а на другім – казематы страшных 30-х гадоў мінулага стагоддзя
«Ашчадны банк Расіі» ў мястэчку Кемь больш падобны на завадскую касу
|
> |
|
Як жа без беларусаў? Ніяк нельга. Зрэшты, «натапталі» тут шмат хто…