Час руйнаваць кватэрныя стэрэатыпы
Скараціць іх маглі б новыя будаўнічыя і праектныя тэхналогіі, якія выкарыстоўваюцца ў іншых краінах.
У канцы мінулага года ў прэсе паведамлялася, што ў Гродне сёлета плануецца пабудаваць 375 тыс. кв. м. жылля.
Куды будзем расці?
Па словах інжынера будаўніча-мантажнага трэста №30 Міхаіла Кунцэвіча, у час аднаго з выступаў кіраўнік дзяржавы адзначыў, што абласны горад з самай аптымальнай інфраструктурай – гэта горад з колькасцю насельніцтва да 500 000 чалавек.
-Сёння горад забудоўваецца ў паўднёвым, паўночна-ўсходнім і заходнім напрамках. Асвойваюцца мікрараёны Дзевятоўка і Вішнявец 6-7.
У 2011 г. асноўныя будаўнічыя сілы будуць сканцэнтраваны ў мікрараёне Паўднёвы, з 2014 года – у мікрараёне Грандзічы.
У гэтых мікрараёнах разам са стандартнымі шматпавярховікамі запланавана пабудаваць больш за 600 дамоў сядзібнай планіроўкі.
Таксама пад індывідуальнае прысядзібнае будаўніцтва будуць асвойвацца тэрыторыі ў Баранавічах, Пагаранах-Кашэўнiках, Зарыцы і Забалаці.
Зараз толькі ў аддзеле жыллёвай палітыкі адміністрацыі Кастрычніцкага раёна ляжыць больш як 27 тыс. заяваў грамадзян, якія маюць патрэбу ў паляпшэнні сваіх жыллёвых умоваў.
Па горадзе гэтая лічба складае каля 50 тыс.
– У 2010-2011 годзе да будаўніцтва ўжо прыступілі чаргавікі 2006 года. Усе, хто мае патрэбу ў паляпшэнні жыллёвых умоваў, стаяць у адной чарзе.
Калі яна падыходзіць, тады ўжо і адбываецца падзел на тых, хто жадае будаваць 1-пакаёвыя, 2-х і 3-х пакаёвыя кватэры, а хто -узяць участак.
Большасць маладых сем’яў аддае перавагу будаўнiцтву кватэр – яны абыходзяцца таней, чым будаўніцтва дома на індывідуальным участку» – распавядае начальнік службы «Аднаго акна» Ганна Буторына.
Спачатку хата, потым паркоўка
Гарадская інфраструктура не паспявае падладжвацца пад ўзмоцненыя тэмпы жыллёвага будаўніцтва ў Гродне.
Вялiкай праблемай з’яўляецца пытанне недахопу парковачных месцаў у дварах, кепская праца грамадскага транспарту і г.д.
Экалагічны нагляд ДАІ пастаянна штрафуе жыхароў новабудоўляў за паркоўку на газонах.
З пачатку года прадугледжана эвакуацыя аўтамабіляў, прыпаркаваных з парушэннем правіл.
Гэтую праблему гарадскія будаўнікі будуць вырашаць з дапамогай будаўніцтва новых паркінгаў і аўтастаянак.
Пры будаўніцтве новых мікрараёнаў парковачныя месцы плануюць размясціць ўздоўж магістральных дарог, каб разгрузіць дваровыя тэрыторыі.
Для паляпшэння транспартнай інфраструктуры праектуюцца новыя тралейбусныя лініі. У будучыні на Індурскай шашы ля заправачнай станцыі задумана пабудаваць яшчэ адно тралейбуснае дэпо.
Браць на ўзбраенне замежны досьвед
Знайсці адказ на пытанне, чаму ў горадзе з насельніцтвам у 328 тыс. 49 000 чалавек маюць патрэбу ў жыллі, вельмі няпроста.
Не ўсе ведаюць, што жыхар Гродна можа атрымаць замест кватэры зямельны ўчастак, калі ён стаіць на ўліку.
У Кастрычніцкім раёне ў падобнай чарзе зараз усяго каля 3000 заяўнікоў.
Як распавядае сябра рэспубліканскага саюза архітэктараў Сяргей Сырыська, у Германіі людзі адмаўляюцца ад кватэр, якія знаходзяцца вышэй за 5 паверх ў старых раёнах, ад жылых панэльных дамоў, пабудаваных у часы ГДР.
Жыхары хочуць большага псіхалагічнага і экалагічнага камфорту і таму ўсё часцей пераязджаюць у малапавярховыя дамы.
– Людзі цяпер адмаўляюцца ад будаўнiцтва, бо плаціць за 1 кв.м. больш за 2 млн. рублёў могуць нямногія. А пабудаваць шматпавярховы дом толькі з 1 і 2-х пакаёвымі кватэрамі на лесвічнай клетцы немагчыма.
Ёсць нормы па інсталяцыі памяшканняў, забеспячэння наяўнасці ў іх здаровага паветра. Калі будзе не хапаць натуральнага асвятлення, гэта таксама будзе негатыўна адбівацца на здароўі жыхароў і санітарным стане жылля.
У нас людзі прывыклі да таго, што каля хаты павінны быць стаянка і кавалак зямлі. Для вырашэння пытання з забеспячэннем жылля можна браць на ўзбраенне замежны досьвед.
У Еўропе вельмі папулярнай становіцца так званая «дывановая забудова» – гэта спосаб размяшчэння невысокіх 1-2-павярховых блок-кватэр на індывідуальным зямельным участку.
Гэты напpамак даў бы магчымасць пабудавацца большай колькасці маладых сем’яў, вызваліць дадатковыя тэрыторыi для стварэння спартыўных і дзіцячых пляцовак, спыніць страту ўрадлівых земляў і лясоў.
Iндывідуальныя забудоўшчыкі змаглі б значна зменшыць выдаткі на будаўнічыя матэрыялы, акультурванне прылеглай тэрыторыі, збор і перавозку смецця, правядзенне камунікацый i ацяпленне жытла.
Фота Юрыя Барцэвіча, “Перспектива”