Як вывучыць беларускую мову ў расейскім горадзе Савецку?

|

Я нарадзілася ў г. Савецку Калінінградскай вобласці. Ён таксама знаходзіцца на рацэ Нёман. Тата з Браншчыны, сяло Чырвоная гара, таму лічу, што тата мае беларускае паходжанне. Родныя маці прыехалі з Сібіры. Туды быў высланы мой прапрадзед за ўдзел ў паўстанні 1863 г. Упершыню беларускія словы я пачула ад маці, чула і польскую мову.

 

Першая сустрэча: Упершыню я прыехала ў Беларусь ўлетку 2006 года. Прыехалі да знаёмай маці ў Мар’іну Горку. Не магу патлумачыць, чаму, але адразу адчула нешта роднае. У сваім горадзе было няўтульна. У Маскве, дзе вучылася, таксама не вельмі падабалася.

 

Рашэнне было хуткім: Узімку завітала ў Беларусь самастойна. Наведала Барысаў. У наступным годзе вырашыла пісаць курсавую працу па Беларусі . Ездзіла ў Браслаў і Гродна. Зразумела, што хачу жыць ў Гродне. Прадалі з маці кватэру і пераехалі сюды. Мама, дарэчы, падтрымлівала мяне ва ўсіх пачынаннях і зараз таксама побач. Яна стала галоўнай спадарожніцай ва ўсіх маіх паездках па Беларусі.

 

Практыка ў беларускай мове: Кнігі па-беларуску набывала ў час кароткіх наведванняў Беларусі. Хадзіла на беларускамоўныя пастаноўкі ў тэатры. Яшчэ ў Савецку глядзела беларускія тэлеперадачы па беларускім спадарожнікавым канале. “Падарожжа дылетанта” – першая перадача, якую пабачыла. Многія словы для мяне былі незразумелымі. Каб вывучыць словы, іх трэба шмат паўтараць. Размаўляць па-беларуску было немагчыма.Таму вырашыла перакласці кнігу У. Караткевіча “Каласы пад сярпом тваім” на рускую мову. Тое, што атрымлівалася, набірала на кампутары. Займалася вечарамі. Праца заняла месяцаў восем. Паралельна чытала пра знакамітыя постаці, што згадваліся ў рамане.

 

alt=”Image 19480″ >

 

Цяга да падарожжаў: Мая прафесія звязана з турызмам. Хачу займацца ў сферы ўнутранага турызму ці прымаць замежных гасцей. Гэтым летам даследавала многія ваколіцы Баранавічаў. Пабывала ў касцёле ў вёсцы Крошына. Пра яго пісаў яшчэ Кастусь Цвірка ў сваім творы ”Камяні тых сядзібаў”. Пазнаёмілася са сп. Гражынай, якую ўзгадвае аўтар у кнізе. У савецкія часы мясцовыя ўсёй вёскай змагаліся за касцёл пад яе кіраўніцтвам.

 

Што можа зацікавіць турыстаў у Беларусі на думку Юлі: На маю думку, жыхарам вялікіх гарадоў, такіх як, Масква, Пецярбург, будзе цікава адпачыць у нацыянальных парках, на ўлонні некранутай прыроды. Такія месцы нават у прыгарадзе знайсці немагчыма. Чаму б не рабіць акцэнт на падзеях агульнай гісторыі? Гэта прыцягнула б значную ўвагу расейскіх турыстаў. Знакамітыя месцы часоў Другой сусветнай вайны, вайны 1812 года. Заадно рабіць экскурсы да такіх гістарычных падзей, як паўстанне Каліноўскага, Касцюшкі. Назірала, як экскурсаводы праводзяць рускія групы міма такіх стэндаў. Лічу, што так не павінна быць. Хутка 100 гадоў з пачатку Першай сусветнай вайны, пра якую ў падручніках акурат напісана мала. Усе пра яе чулі, але не да канца ўяўляюць, што гэта такое. Таму наведаць звязаныя з ёю месцы было б, думаю, цікава. Трэба лапаць момант гэтага юбілею.

 

Зараз Юля спрабуе актыўна ўлівацца ў грамадскае жыццё Гродна. Дзяўчына займаецца ў экастудыі пры арганізацыі “Цэнтр “Трэці сектар”, наведвае суполку беларускай культуры ў палацы творчасці дзяцей і моладзі, удзельнічае ў сацыяльным праекце “Ружовы слон”. І лічыць, што знайшла сваё месца.