Пераможца «Бардаўскай восені» заспявала ў Гродне
Упершыню Паліна заспявала ў шасцігадовым узросце. Зараз ёй сямнаццаць і ў яе за плячыма мноства песень і выступаў на шматлікіх конкурсах. У мінулым годзе Паліна перамагла ў конкурсе аўтарскай песні «Бардаўская восень», які штогод ладзіцца ў Беластоку Саюзам беларускай моладзі. Там яна аказалася адзінай дзяўчынай і самай маладой удзельніцай.
У розныя гады, дарэчы, на «Бардаўскай восені» выступалі Алесь Камоцкі, Зміцер Вайцюшкевіч, Аляксандр Памідораў, Лявон Вольскі. Нягледзячы на маладосць, тэксты песень Паліны вызначаюцца незвычайнай сталасцю. «Мне нават аднойчы сказалі, што ў маім узросце пісаць такія тэксты – увогуле амаральна!», – загадкава ўсміхнуўшыся пракаментавала яна гэты закід.
Аўтарка сама ня ведае, як нараджаюцца яе песні і што гэтаму спрыяе.
– Я проста пішу і ўсё. Я ўпэўнена, што ўсё гэта – з неба! – лічыць дзяўчына са сцэнічным псеўданімам «Рэспубліка».
Псеўданім, дарэчы, не вынікае з нейкіх асаблівых амбіцый ці пафасу. «Калі я яшчэ вучылася ў школе, мы з сябрамі праходзілі каля амбасады Ліванскай Рэспублікі. Нехта звярнуў увагу на тое, што колеры маёй вопраткі адпавядаюць колерам сцяга гэтай краіны. Так вось і замацавалася за мной гэтае імя», – патлумачыла дзяўчына паходжанне мянушкі, якая пераўтварылася ў псеўданім.
>
«Твой стыль» запытаўся ў бардэсы аб адрозненні бардаўскага музычна-паэтычкага накірунку ад іншых гатункаў песеннай творчасці.
– Я б сказала, што ён больш такі нейкі «хатні», «цяплейшы», «непрымусовы». Не можа быць паўнавартаснага выступлення, калі не аддаеш слухачам часьцінку сябе, сваёй душы, сэрца.
– Ад чаго атрымліваеце большую асалоду: ад працэсу стварэння песень ці ад іх выканання?
– Песня жыве, пакуль яе нехта слухае. Галоўнае, што баюся страціць – гэта пачуццё, якое бывае, калі спяваеш: тады душа быццам выходзіць з цябе! Ведаеце, пачуццё сцэны – вельмі моцны наркотык: аднойчы паспрабаваўшы, будзеш шукаць яго зноў і зноў!
– Чым яшчэ захапляецеся, акрамя музыкі?
– Да адносна нядаўняга часу я – паўабаронца ў жаночай футбольнай камандзе. Вялікім захапленнем для мяне заўсёды былі дзеці і магчымасць зносінаў з імі. Пасля гэтага – літаральна адраджаешся зноўку! Ну, і яшчэ я збіраюся здымаць кіно.
Напрыканцы выступу Паліна шчыра дзякавала слухачам:
– Адна справа – спяваць для сябе ці сваякоў, а зусім іншая – спяваць для незнаёмых людзей. Заўсёды было загадкаю тое, як арганізоўваюцца канцэрты. Таму неверагодна прыемна, што вы вось так сабраліся і прыйшлі мяне паслухаць!
Фота аўтара