Інтым-шопінг ведае ўсё начныя сакрэты гэтага горада

Па словах уладальніка крамы “Папрыка” Юрыя, ён працуе ў прыбытковым рэжыме крыху больш за год. Прыбытак 2011 года “з’еў” крызіс і крама працавала толькі на тое, каб не зачыніцца.

 

align=”left” >

Пра развіццё ў той перыяд наогул нельга было казаць. Уся краіна ў гэтым бізнесе працавала з мінімальнымі нацэнкамі, каб хоць неяк утрымаць кліентаў.

Цяпер ужо мы развіваемся. У нас наладжаны прамыя кантакты з пастаўшчыкамі з Амерыкі, Канады і Еўропы. У Еўропе – гэта Германія, Польшча. Але калі мы кажам Амерыка ці Нямеччына, мы ўсё роўна ў большасці выпадкаў разумеем Кітай. Усе кампаніі маюць там свае заводы. Адзіная розніца ў тым, што, калі гэта амерыканская кампанія з заводам у Кітаі, гэта амерыканскі стандарт якасці”.

 

З 2010 года бізнэс прадпрымальніка сышоў далёка за рамкі толькі стацыянарнага пункта продажу. Продажы вядуцца на ўсю краіну, наладжана кур’ерская дастаўка ў сталіцу і паштовыя адпраўленні па ўсёй рэспубліцы. Сёння самы высокі ўзровень канкурэнцыі не паміж дзвюмя стацыянарнымі крамамі, а паміж усімі інтэрнэт-крамамі краіны і блізкага замежжа.

 

У сваёй большасці асноўнымі кліентамі сферы інтымных тавараў з’яўляюцца пары ва ўзросце 25-50 гадоў. Ёсць і больш маладыя людзі, ёсць і людзі пенсійнага ўзросту. Больш смелыя, як правіла, жанчыны.

 

Па словах бізнэсмэна, людзі стэрэатыпна думаюць пра тое, што ў краме інтымных тавараў вібратары купляюць самотныя жанчыны:

 

Абсалютна памылковае меркаванне. Паводле сусветнай статыстыкі, а яна ±5% аднолькавая і ў нас, 80% такіх тавараў купляюць пары, 10-15% – мужчыны, усё астатняе – жанчыны. Людзі думаюць, што гэта замена. Ні адна цацка не з’яўляецца апрыёры заменай жывога чалавека.

Мы не толькі нясем асаблівы сэкс у грамадства. Гэты бізнес першапачаткова быў прыдуманы не як “сэкс і яго разнастайнасць”, а для ўмацавання сямейных адносін”.

 

Часта людзі прыходзяць у краму ад сарафаннага радыё, хтосьці кагосьці прыводзіць. Вельмі часта купляюць бялізну ў якасці падарунка. Шматлікія пакупнікі прыходзяць за тым, што ўжо ведаюць ці бачылі за мяжой. У іх ёсць магчымасць паглядзець на ўсе самім.

 

Мне часта задаюць пытанне: Як да вас заходзяць? Саромеюцца ці не? Я адказваю: Мы бачым, што адбываецца ў памяшканні крамы, але не бачым, што адбываецца за дзвярыма.

Пасля таго, як чалавек зайшоў да нас, пачынаецца самая складаная праца. Па-першае, галоўнае – гэта тое, што многія людзі ў прадаўцах бачаць пагрозу. Людзі думаюць, што іх запамятаюць. Я скажу так: прадаючы першы і дваццаты тавар можна кагосьці памятаць, але соты раз – усе на адзіны твар і гэта ўжо праца.

Ёсць больш скаваныя людзі, ёсць больш смелыя. Некаторыя так адкрыта нешта распавядаюць, спрабуюць нас збянтэжыць. Сустракаюцца людзі, якія ведаюць больш за нас”.

 

Перад прадаўцамі стаіць задача дапамагаць і тлумачыць, каб чалавеку было як мага камфортней. У правілах не цікавіцца пытаннямі: навошта і для каго. Калі і прыходзіцца пытацца, то гэта толькі для таго, каб чалавек не памыліўся ў выбары.

 

На коне стаіць наша рэпутацыя. Мы напрацоўваем яе ўжо не адзін год, а страціць можна за 5 хвілін адным няправільна прамоўленным словам. Ніколі ў жыцці сустрэўшы кліента на вуліцы або ў агульнай кампаніі, я нават не рабіў выгляду, што бачыў ці ведаю чалавека.

Сёння нельга саромецца таго, што прыносіць задавальненне. Вельмі неразумнае меркаванне, якое нам навязалі, пра тое, што сэкс гэта нешта ганебнае і яго трэба саромецца. А што, калі мы пачнем саромецца ежы ці адзення?”

Бізнэсмэн працуе больш з абласнымі і раённымі цэнтрамі, такімі як Ліда, Бабруйск, Жлобін. Што тычыцца кліентаў з беларускай глыбінкі, іх працэнт невялікі.

 

У краме на сённяшні дзень 2000-2500 тавараў, палова з іх – бялізна. Асартымент цяперашні і той, які быў пры адкрыцці, змяніўся на 80 адсоткаў. Тавары адсартавалі па максімуме пад беларускі рынак і пакінулі тое, што актуальна менавіта тут.

 

Паміж еўрапейскім і беларускім рынкам існуе вялікая розніца. На сусветным рынку інтымных тавараў велізарная колькасць навінак.

 

Спадар Юрый адказвае, чаму ў Германіі яго крама адразу б зачынілася.

 

“Розніца ў пытаннях людзей. У нас пытаюцца: што ў вас ёсць? У Германіі пытаюцца: што ў вас новага?

У Беларусі не гатовыя людзі купляць навінкі, у першую чаргу з-за знешняга выгляду.
Я быў на канферэнцыі ў Маскве. Там былі прадстаўнікі і прэзідэнты кампаній усіх вядомых сусветных пастаўшчыкоў. Ім было зададзена пытанне наконт новай лінейкі цацак, чаму яна фіялетавага колеру. Бо ў Расіі прадаецца лепш рэалістычны колер.

Яны адказалі, што 10 гадоў таму ў іх таксама прадаваўся лепш рэалістычны колер. А сёння фіялетавы прадаецца лепш. Расія – гэта 5% сусветнага рынку. Як вы думаеце, яны будуць рабіць рэалістычны колер або фіялетавы?

У сваю чаргу, тут мы адстаем ад Расіі яшчэ гадоў на 10. А сусветныя кампаніі не стаяць на месцы, прапануюць новы асартымент і пастаянна мяняюць падыходы”.

 

Многія медыцынскія спецыялісты дасылаюць людзей у краму, таму што прафілактыкай некаторых сэксуальных праблем камусьці камфортней займацца самастойна. Гаворка ідзе аб аднаўленні жанчын пасля родаў або прафілактыцы прастаты ў мужчын. Для такіх выпадкаў прапануюцца тавары, зробленыя з высакаякаснага медыцынскага сілікону.

Прадпрымальнік наведвае мноства міжнародных выстаў. Апошняя выстава Ero-Fame-2012, на якой ён быў, праходзіла ў Германіі. Пасля выставы ў крамы з’явіцца шмат новых пастаўшчыкоў, наладжаны сувязі з вытворцамі і першымі імпарцёрамі. Праз 2-3 тыдні адкрыецца новы магазін у Мінску, у якім будзе больш элітных тавараў.

 

Элітныя тавары – гэта тавары вышэйшага цэнавага дыяпазону, высокай якасці з матэрыялаў прэміум-класа. Напрыклад, да такіх тавараў адносіцца арома-свечка “3-у-1” коштам 200 тысяч рублёў. Яна выкарыстоўваецца як свечка, вырабляе запах і пасля яе выкарыстання распалены матэрыял выкарыстоўваецца як крэм для цела.

 

“Я не думаю, што ў Беларусі калі-небудзь адкрыецца падобная вытворчасць. На сённяшні дзень гэты бізнес ужо істотна заняты сусветнымі кампаніямі. Можа быць, гэта будзе якая-небудзь маленькая кампанія з вузкай скіраванасцю асартыменту. Нам у Беларусі ўжо не абагнаць кампаніі з 30-40-гадовым стажам, у якіх ёсць вялікая колькасць спецыялістаў, якія ведаюць рынак.

Я быў на фабрыцы “Fun Factory” у Германіі. Там строгая сістэма якасці. Ніхто не спрабаваў нічога хаваць. Мяне правялі па цэхах, пазнаёмілі з працаўнікамі. Далі шмат узораў, каб мне не трэба было адкрываць кожную скрынку з партыі і выцягваць па адной штуцы на прылавак. Такога падыходу да працы на постсавецкай прасторы няма”.

 

Шматлікую інфармацыю, якую даюць у краме, прадаўцы чуюць ад першай асобы прэзідэнтаў кампаній-вытворцаў.

 

“Бывае, заходзіць кліент, глядзіць на паліцу і кажа: Якая гадасць!

Праз 10 хвілін тлумачэнняў для чаго гэта трэба, ён змяняе меркаванне і кажа, што вернецца. І такое адбываецца кожны дзень! На жаль, няма ў нашым грамадстве сэксуальнай адукацыі. Людзі не ведаюць для чаго і што трэба.

За 2 гады працы была маса пацешных і павучальных выпадкаў, па якіх можна напісаць кнігу. Шмат чаго за гэты час даведаліся пра людзей, пра прыхільнасці. Як сказаў аб нашай працы адзін знаёмы банкір: “Цяпер вы ведаеце ўсё начныя сакрэты гэтага горада”.

 

У гэтым годзе ў Юрыя ў планах ёсць ідэя стварыць новы сайт, які будзе звязаны з сэксуальным здароўем. Сюды ён збіраецца прыцягнуць вядучых сэксолагаў краіны. Каб людзі змаглі не проста мець зносіны  адзін з адным, але і даведацца шмат новага пра сваё здароўе і знайсці патрэбных ім спецыялістаў.

 

Здымкі аўтаркі