У студзені 1795 г. у Гродна пад канвоем 30 казакоў з Варшавы прыехаў кароль Станіслаў Аўгуст Панятоўскі. Каралём ён ужо быў толькі намінальна, бо нават месца ягонага жыхарства асабістым указам вызначыла расійская імператырыца Кацярына ІІ. Тут у лістападзе таго ж году ён адрокся ад кароны.
Яе час амаль палічаны і хутка гэты будынак будзе знесены.
На прасторах былога СССР большасць забудовы была абсалютна тыпавой і копіі вядомых гродзенскіх будынкаў можна сустрэць нават у Карагандзе або за Уралам.
Фара Витовта – такой же важный символ нашего Гродно, как и старинная Коложская церковь. С ноября 1961 года, уже более полувека, о Фаре Витовта мы лишь вспоминаем, но объем знаний о ней постоянно расширяется и создает научный и идейный фундамент для будущего восстановления.
Нядаўна пробашч Фарнага касцёла Ян Кучынскі расказаў газеце “Вячэрні Гродна” пра абставіны зняцця з вежы Фарнага касцёла аднаго з анёлаў. Адбылося гэта яшчэ ў 2009 годзе. Святар лічыць, што вяртаць анёла на вежу няварта, бо ён адносна сучасны: з’явіўся толькі ў 1930-х гг. Ды і выява анёла пад крыжам не адпавядае канонам касцёла.
Апошнім варварскім актам разбурэння старога Гродна ў савецкі час стаў знос чыгуначнага вакзала ў 1985-1986 гг. Яшчэ б год-два пастаяў і ўжо радаваў бы нашае вока аж да цяперашняга дня, бо хутка пасля яго разбурэння сітуацыя памянялася.
Вядомы гродзенскі мастак падрыхтаваў прэзентацыю, у якой дзеліцца сваімі прапановамі па ўшанаванні знакамітых гродзенцаў помнікамі і памятнымі шыльдамі.
