Каго? Анёлаў! Так лічаць мастакі, якія на выставе, што адкрылася ўчора пад такой назвай у музеі гісторыі рэлігіі, сабралі больш за семдзесят гасцей. На працах вядомых гарадзенскіх майстроў – Уладзіміра і Мікалая Кіслых, Алеся Сурава і іншых – адлюстравана рознае ўяўленне анёлаў.
Сёння ў Лідскім гісторыка-мастацкім музеі адкрываецца спецыялізаваная выстава «Вясельны перапалох-2010». На ёй будуць прадстаўленыя тавары і паслугі па арганізацыі вясельнай урачыстасці. А разынка мерапрыемства – старажытны абрад кавальскага шлюбу.
Падаткавая служба Леніскага раёна Гродна выявіла канал незаконных паставак адным з суб’ектаў гаспадаркі з г. Мінска буйных партый кавы і гарбаты ў гандлёвую сетку горада.
Старшыня галоўнай рады неафіцыйнага СПБ Анджэй Пачобут выказаў надзею на тое, што ў выніку работы беларуска-польскай камісіі, якая пачала працу сёння ў Міністэрстве замежных спраў, спыніцца практыка камерцыялізацыі Дамоў польскіх, і яны будуць выкарыстоўвацца выключна ў культурна-асветніцкіх мэтах, як гэта і меркавалася першапачаткова.
Экс-намеснік начальніка УУС Гродзенскага аблвыканкама Сяргей Руднік арыштаваны па абвінавачванні ў злоўжыванні службовым становішчам і знаходзіцца ў гродзенскім СІЗА. А сам былы кіраўнік – Генадзь Хацько зусім і не знік, ён проста збег у Нарвегію.
Такая кранальная аб’яўка! Мне, напрыклад, ні «досочкі», ні дзверы «бес стекла» не патрэбныя. Але ж так міла напісана, што хочацца, калі не набыць, дык дапамагчы гаспадарам прадаць дарагія сэрцу рэчы. Можа вам патрэбна?
Міжнародная экалагічная сетка Friends of the Earth ладзіць фатаграфічны спабор пад назвай «Дзейнічаць салідарна і імкнуцца да зменаў».
Праца без грашовай платы ў сучасным камерцыянізаваным свеце можа падацца абсурднай. Але ёсць людзі, якія за сваю працу на карысць бедных, хворых і людзей у нястачы не патрабуюць аплаты. Гэтыя людзі называюцця валанцёрамі. У Гродна валанцёрскі рух таксама існуе.
На двары ўжо сакавік за сярэдзіну пераваліў, а на вуліцы па-зімоваму ідзе снег. Хочацца лета – сапраўднага, гарачага. З летам шмат чаго звязана: планаў, падарожжаў, сустрэч, нават… марожанага.
Цяжка апісваць дэталі, але ў гэтых карцінах іх няма. Толькі абрысы целаў маладых жанчын, за якімі – маленькія таямніцы. У кожнай – свая. Вось, што хацеў паказаць Сяргей Цімохін у сваёй выставе «Чары ночы».
