Іўеўская пілігрымка, ці «Скарбы літоўскага памежжа»
Пад такой назвай распрацавана гісторыка-архітэктурная экскурсія. Пра гэта стала вядома на прэзентацыі новых экскурсійных маршрутаў, арганізаванай Міністэрствам спорту і турызму.
Фотапогляд Юры Іванюка
Туманны Альбіён адпачывае…
Чаму і каму патрэбна «згарнуць балаган»?
З пачатку развіцця грамадства і да сённяшніх дзён людзі шукаюць хлеба і відовішчаў. Раней толькі багатыя маглі дазволіць сабе паход у тэатр, а просты народ задавольваўся выступамі вулічных артыстаў. Часы змяняюцца, і цяпер кожны можа купіць квіток на канцэрт, а вось ці развіваецца вулічная культура?
Інтэлектуальны марафон 2010
Два месяцы таму Еўрапейскі Гуманітарны Ўніверсітэт абвясціў пра пачатак конкурсу творчых прац сярод абітурыентаў 2010 г. Нядзіўна, што бітва за адмысловыя ўмовы паступлення ў ЕГУ, была нялёгкай. Аўтары і самі пераканаліся ў гэтым…
«Характарыстыка», ці сродак знішчэння асобы?
Не часта можна ўбачыць падлетка, які б чаго, альбо – каго, не баяўся б. Сённяшняй праблемай (і хутчэй за усё – галоўнай) можна лічыць тое, што настаўнікі перасталі сябе стрымліваць. Нядаўна я стала сведкай вельмі непрыемнага інцыдэнту…
Як Каложа ўзяла нас у палон
У мінулую нядзелю ўсе добрыя хрысціяне святкавалі Вялікдзень. Дзень сапраўды, быў удалы: свяціла сонейка, хрыстосаваліся і ўсміхаліся мінакі. Таму, разгавеўшыся, і мы вырашылі прагуляцца па горадзе і наведаць гістарычныя помнікі, а па магчымасці і цэрквы.
Як я на футбол хадзіў
Разглядаючы, як звычайна, афішы на тумбе, я заўважыў і тую, якая звала прыйсці паглядзець жаночы футбол. Я не з’яўляюся ні фанатам, ні, нават, прыхільнікам гэтай гульні. Але мяне здзівіла тое, што ў Гродна будзе гуляць зборная Нарвегіі, прычым у межах кваліфікацыі да чэмпіянату Еўропы сярод жаночых каманд. Жанчыны і футбол – рэчы… не зусім сумяшчальныя. Ва ўсялякім разе – для мяне. Я вырашыў пайсці.
Малаток, як сведчанне кемлівасці
Некаторыя, у том ліку і я, папракаюць Гродна ў тэхнічнай адсталасці. Тым жа часам яны ўсхваляюць мадэрнізацыю заходняй Еўропы ці Кітая. Нельга аднак з захапленнем глядзець на нямецкі парадак і забываць пра славянскую кемлівасць.У адзін вясновы дзень, калі на вуліцы яшчэ ляжаў снег, я назірала за тым, што адбывалася звонку.
Дзяўчына, сядзіце і маўчыце!
Нядзельным днём пайшла я з мамай у «Евроопт», што па праспекце Янкі Купалы. Абраўшы сёе-тое, мы скіраваліся да касы. Пакуль мама разлічвалася, я пайшла да камер захоўвання. Раптам на гэтак званым дэтэктары я «зазвінела»…
«СНОГ на ГОЛОВУ»: Мы першыя з беларускіх панк-рок гуртоў запісалі альбом, знялі кліп і засталіся на сцэне.
І зноў пляцоўка першага ліцэю. Сяргей Фінскі – арганізатар канцэртаў, не спыняе радаваць фанатаў музыкі розных накірункаў. На гэты раз вечар у стылі панк-рок. Тая ж самая грымёрка, хаос, але – настрой іншы. Панк-рок – гэта запал ранняга рок-н-ролу ў спалучэнні з сацыяльным пратэстам. Галоўнае – імкненне граць, якое бярэ верх над уменнем.