Дзесяць “гарадзенскіх” кніг, што варта перачытваць
Чытанне прыносіць вялікую радасць. Аднак найбольшую асалоду адчуваеш, калі кнігу перачытваеш. Значыць, чымсьці яна цябе зачапіла так, што да яе хочацца вяртацца зноў.
Чытанне прыносіць вялікую радасць. Аднак найбольшую асалоду адчуваеш, калі кнігу перачытваеш. Значыць, чымсьці яна цябе зачапіла так, што да яе хочацца вяртацца зноў.
Год назад, 19 студзеня 2013 г., не стала Юры Гуменюка. Вядомы гарадзенскі паэт і журналіст загінуў пры да канца не высветленых абставінах. У праваахоўных органах выказалі версію, што гарадзенец скончыў жыццё самагубствам, але я катэгарычна не згодны з такім меркаваннем.
У сераду 18 снежня ў Гродзенскім дзяржаўным універсітэце імя Янкі Купалы адбылася сустрэча міністра юстыцыі Беларусі Алега Сліжэўскага, які ў свой час сам вучыўся ў гэтых аўдыторыях, са студэнтамі і выкладчыкамі юрыдычнага факультэта.
З сумам даведаўся, што ад нас адышоў гарадзенскі мастак Зміцер Іваноўскі. Я ведаў яго досыць даўно, мы час ад часу перасякаліся ў горадзе. Сябрамі мы не былі, аднак я ўважліва сачыў за яго творчасцю.
У верасні 1977, калі ўсе савецкія людзі адзначалі стагоддзе з дня нараджэння Фелікса Эдмундавіча Дзяржынскага, мой бацька захацеў звазіць мяне на радзіму палымянага рэвалюцыянера пад Мінскам, дзе ў тыя дні акурат адбываліся нейкія ўрачыстасці.
22 лістапада сёлета выпадае на пятніцу. Гэтаксама, як і пяцьдзясят гадоў назад, у далёкім 1963 годзе, калі ў амерыканскім Даласе адбылося забойства прэзідэнта ЗША Джона Кенэдзі. Злачынства стагоддзя так і засталося нераскрытым. У гэтай трагічнай гісторыі і па сённяшні дзень існуе шмат таямніц. Пра адну з іх я ўжо расказваў чытачам “ТС”.
7 лістапада 1983 года мне запомнілася дзвюмя асаблівасцямі. У гэты дзень я апошні раз удзельнічаў у тагачаснай традыцыйнай дэманстрацыі. Таксама ў той дзень першы і апошні раз адзначаў гэта галоўнае савецкае свята. Праўда, гэта была хутчэй звычайная студэнцкая вечарына.
Кніга выдадзена ў Гродзенскай абласной друкарні і называецца “Вечар пятніцы”. З падзагалоўка відаць, што гэта літаратурны зборнік студэнтаў, выкладчыкаў і супрацоўнікаў Гродзенскага медыцынскага ўніверсітэта. Амаль сорак чалавек вынеслі на суд чытача свае творы.
Сёлета ў Іўі з’явілася арыгінальная кампазіцыя “Кола гісторыі”. На адкрытай пляцоўцы ў самым цэнтры горада ўсталяваны камяні, на якіх прымацаваны памятныя шыльды. Шыльды ўзгадваюць самыя важныя падзеі ў гісторыі Іўя.
У пачатку гэтага года ў адной гарадзенскай кнігарні я ўбачыў кнігу Фёдара Раззакава і Міхаіла Крыжаноўскага “Уладзімір Высоцкі – суперагент КДБ”, надрукаваную ў маскоўскім выдавецтве “Алгарытм”. Канешне, безапелыцяйная назва ўразіла. Чаго толькі пра вядомага барда і артыста не пісалі, аднак такога, здаецца, яшчэ не было.