Эсэ пра тое, чаго я не хачу слухаць
Я – чалавек без узросту. Я – чалавек без мiнулага. Я – чалавек без iмя. Я – чалавек без твару. Мяне не ўбачыш у натоўпе. Я дзесьцi там.
«Крэматорый» Армена Грыгарана
«Сапраўдныя легенды рок-н-ролу канцэрты ў Гродна не ладзілі…». Маглі казаць гарадзенцы да вечара мінулага панядзелку. Пасля таго, як да нас завітаў «Крэматорый» язык не правернецца сказаць што-небудзь падобнае.
Фантазіўм доктара Гільяма
Казачнікі Бёртана – такія як герой «Вялікай рыбіны» Эд Блум – паміраюць, а казачнікі Гільяма – хоць і несмяротныя, незваротна старэюць. Розніца неістотная, бо гісторыя заўсёды будзе працягвацца. Знойдзецца той, хто будзе яе распавядаць. Але гісторыя доктара Парнаса паказвае, што гульня з фантазіяй і апавяданне казак могуць быць небяспечнымі
Тэарэтыкі вялікага падману
Ахвота праславіцца за чужы кошт і лянота – інтэгральная частка нашай гідкай чалавечай натуры. Гэта яны адказваюць за мноства другасных, заезджаных ці проста скрадзеных твораў – кепскі ксеракс масавай культуры.
Калядная выстава самаробных аксэсуараў у Вільні
Выстава існуе амаль тры тыдні, але папулярнасць яе толькі расце…
«Аватар», як прыклад спалучэння
Упершыню здарылася так, што два нашых вопытных і самабытных аўтара напісалі рэцэнзію на адну і тую ж стужку і даслалі тэксты ў рэдакцыю ў адзін і той жа момант. Гэта – добры знак. Можа быць, у наступным годзе пад кожнай з рубрык будзе змяшчацца па некалькі публікацый адразу. ТС патаўсцее і падрасце… Рэцэнзіі цікавыя і розныя, як цікавыя і розныя аўтары – Лёша Шота і Ўсевалад Шлыкаў
Людажэр з Беларусі
У 2002 годзе ў дзіцячым кіно здарылася рэвалюцыя. Яе прычынай стала зялёная пачвара па прозвішчы Шрэк.
Засталіся па-за зонай доступу
Гродна ўпершыню наведаў папулярны расейскі рок-гурт «Город 312». Нагадаем, што музыкі з Кіргізіі адначасова праславіліся пасля таго, як іх песні «Застануся» і «Па-за зонай доступу» сталі саундтрэкамі для папулярных расейскіх кінастужак.
Гарадзенскія прыцемкі з катамі ў фоне
Адна з апошніх кніг серыі Кнігарня «Наша Ніва» належыць не толькі пяру ды клавіятуры вядомага гарадзенскага журналіста, але і хвасту, вусам і кіпцюрам ягонага ката.
Дыскатэка у стылі «saxe»
Вечарына ў гонар Адольфа Сакса – чалавека, якi стварыў саксафон, ладзілася ў рэстаране «Гродна» ды-джэямі Батанікам і Вовам і пакінула пасля сябе прыемныя ўражанні і чароўнае гучанне саксафона недзе ў галаве яшчэ на некалькі дзён.