Як гарадзенка абараніла свае правы на інфармацыю
«ТС» уважліва сачыў за судовым працэсам, які ініцыявала абаронца жывёлаў Эла Ласончык супраць «Спецаўтагаспадаркі», якая адмовілася даць інфармацыю пра колькасць адлоўленых і забітых катоў і сабак.
«ТС» уважліва сачыў за судовым працэсам, які ініцыявала абаронца жывёлаў Эла Ласончык супраць «Спецаўтагаспадаркі», якая адмовілася даць інфармацыю пра колькасць адлоўленых і забітых катоў і сабак.
Успамінаю, як у дзяцінстве бацькі вучылі мяне розным трукам са стужачкамі, палачкамі і лінейкамі. Тады мяне гэта проста бавіла.Я вучылася развязваць вузельчыкі мудрагелістымі прыёмамі і паказвала фокусы дваровым дзецям…
Навошта Лявону Вольскаму “Крамбамбуля” і з якой мэтай ствараўся гэты праект? Дзе працуе Дзіма Іваноў з “Адыс Абебы” і за што любіць Тымберлейка і Біёнс?
Першыя сонечныя праменьчыкі нагрэлі зямлю і паветра. Запахла вясной. Мы з дзяўчынкамі выйшлі з каледжу пагрэцца на сонейку. Размаўлялі пра дзявочыя справы. Да нас падыйшлі падлеткі, запыталіся запальнічку…
Менавіта так вучні завуць сваю школу № 7. Некаторыя моманты ў дзейнасці адміністрацыі школы сапраўды можна аднесці да «зачыненасці» , у чым аўтары і пераканаліся.
Як вядома, графiцi можна маляваць балончыкам, але ўсё, што ты бачыш на сцяне (любы варыянт размалёўкi сцяны) – гэта графiцi. Уласна кажучы, усё пайшло яшчэ з «тых» далёкiх часоў.
Не часта можна ўбачыць падлетка, які б чаго, альбо – каго, не баяўся б. Сённяшняй праблемай (і хутчэй за усё – галоўнай) можна лічыць тое, што настаўнікі перасталі сябе стрымліваць. Нядаўна я стала сведкай вельмі непрыемнага інцыдэнту…
Выбраць вугал, ці заплаціць няшчасных 600 рублёў… Шмат гарадзенцаў адкажуць,што хутчэй і танней «справіць патрэбу» за нейкім домам ці (яшчэ горш!) у пад’ездзе цi ў ліфце, чым ісці ў прыстойнае месца, калі ты знаходзішся «не зусім дома».
Калі мой дзядзька бачыць жанчыну за рулём, якая нязграбна (на яго думку) паркуецца, або размаўляе па тэлефоне, ён пачынае дзіка екатаць і паліваць жаночы пол рознымі эпітэтамі пазалітаратурнага накірунку. Мой брат лічыць, што далёка не ўсе жанчыны дрэнныя кіроўцы…
Калі я туды ўваходжу, не прызнаюся, что журналіст. На пытанне «Куды? Позва ёсць?», адказваю – не, мне проста цікава. І мяне прапускаюць, нават не зазірнуўшы ў пашпарт. Так я трапляю на паседжанні суду Ленінскага раёну гораду Гродна.